پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس هیجان امید تحصیلی و هیجان اضطراب تحصیلی

هدف این پژوهش پیشبینی سازگاری تحصیلی بر اساس هیجآنهای امید تحصیلی و اضطراب تحصیلی در دانشآموزان بود. این مطالعهتوصیفی از نوع همبستگی بود . جامعه پژوهش شامل دانشآموزان دختر دوره دوم شهرستان بوشهر به تعداد 256 نفر بودند. نمونه پژوهش بر اساس فرمول فیدل و تاباچینک برآورد شدکه با روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس هیجان تحصیلی پکران و مقیاس سازگاری تحصیلی بودند. دادهها با روشهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام در نرمافزار spss تحلیل شد. در رگرسیون گام به گام، درگام اول متغیر امید تحصیلی وارد و در گام دوم متغیر اضطراب تحصیلی اضافه شد. یافتهها نشان داد که این مدل رگرسیونی توانست 36 درصد از واریانس سازگاری تحصیلی دردانشآموزان را پیشبینی کند. با توجه به یافتههای مطالعه حاضر، برای افزایش سازگاری تحصیلی بالا بردن امید تحصیلی و کاهش اضطراب تحصیلی در دانشآموزان باید مورد توجه قرار گیرد.

predicting academic adjustment based on the emotion of educational hope and the emotion of academic anxiety

the aim of this study was to predict academic adjustment based on educational hope and academic anxiety in students. this study was a descriptive correlational study, the statistical population of which was 256 second-year female students of bushehr city. the research sample was estimated based on fidel and tabachink's formula, which were selected by cluster random sampling method. the research tools included pakran's academic excitement scale and academic adjustment scale. data were analyzed by pearson correlation coefficients and stepwise regression in spss software. in the step-by-step regression, the educational hope variable was entered in the first step and the academic anxiety variable was added in the second step. the findings showed that this regression model was able to predict 36% of the variance of the students' academic adjustment. according to the findings of the present study, to increase academic adaptation, increasing academic hope and reducing academic anxiety in students should be considered.