اثربخشی آموزش سازگاری روانی - اجتماعی با بازنشستگی بر نگرش به بازنشستگی و کیفیت زندگی در بازنشستگان

هر فردی در دوران کاری‌اش دوره‌ای به نام بازنشستگی دارد که باعث تغییر و تحولاتی در زندگی روزمره‌اش شده و بعد از گذشت سال‌ها زندگی کاری، فرد را از لحاظ عاطفی و روانی تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش سازگاری روانی- اجتماعی با بازنشستگی بر نگرش به بازنشستگی و کیفیت زندگی در بازنشستگان انجام شد. روش پژوهش حاضر آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة پژوهش شامل 30 نفر بانوان بازنشسته عضو کانون بازنشستگان بهزیستی شهر اصفهان در بهار 1398 بود. روش نمونه‌گیری در دسترس بود و افراد به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند، به‌طوری‌که هرگروه شامل 15 نفر بود. سپس گروه آزمایش 6 جلسه آموزش بر اساس پروتکل سازگاری روانی - اجتماعی که بر مبنای نظریه روانی - اجتماعی اریکسون طراحی شد را دریافت نمودند، درحالی‌که بر روی گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نشد. برای ارزیابی افراد از پرسشنامه استاندارد بازنشستگی عبدالمجید (2013) و کیفیت زندگی 36 سوالی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. برای جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس) استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش سازگاری روانی - اجتماعی بر بهبود نگرش به بازنشستگی و کیفیت زندگی بازنشستگان گروه آزمایش تاثیر معنادار داشته است و باتوجه‌به اثربخش‌بودن این آموزش، اجرای این مداخله برای بازنشستگان در ابعاد وسیع‌تر و در نهادهای دیگر نیز، پیشنهاد می‌گردد.

the effectiveness of education on psycho-social adaptation to retirement on attitude towards retirement and quality of life in retirees

every person has a period called retirement in his working career, which causes changes and transformations in his daily life and after years of working life, it affects the person emotionally and psychologically. in this regard, the present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of education on psycho-social adaptation to retirement, return to retirement and quality of life in retirees. the method of present research was semi-experimental, and the research design was pre-test and post-test with a control group. the research population composed of 30 retired women who were members of the isfahan welfare retired center in the spring of 2018. the sampling method was available, and they were randomly divided into two experimental and control groups, so that each group consisted of 15 people. then the experimental group received 6 sessions of training based on the psycho-social adjustment protocol designed based on erikson's psycho-social theory, while no intervention was performed on the control group. to evaluate the subjects, abdul majeed's standard retirement questionnaire (2013) and 36 questions of the world health organization's quality of life were used. to analyze the data, descriptive and inferential statistics (analysis of variance) were used. the results showed that psycho-social adaptation training had a significant effect on improving the attitude towards retirement and the quality of life of retirees in the experimental group, and due to the effectiveness of this training, it is recommended to implement. this intervention for retirees on a wider scale and in other institutions as well.