احمد عونی قنوق شارحی که دو دریا را بهم پیونده زده است: شرح فصوص الحکم ابن عربی با استفاده از مثنوی مولانا

شارح ترک فصوص الحکم و مثنوی معنوی، احمد عونی قنوق در سال 1868 )م) در استانبول چشم به دنیا گشود. او حافظ قرآن , شاعر و صوفی بود. احمد عونی قونق، هم فصوص الحکم و هم مثنوی معنوی را ماهرانه شرح داده است. احمد عونی در شرح مثنوی معنوی از فصوص الحکم و در شرح فصوص الحکم نیز از مثنوی معنوی استفاده کرده است. به این ترتیب احمد عونی قنوق، ابن عربی که نمایانگرجنبه تصوف نظری است و مولانا که نمایانگر جنبه عشق است را در کنار هم در آثار خود گنجانده است.ابن‌عربی و مولانا، هر دو یک حرف را می‌زدند یکی از منظر علمی- نظری آن را مطرح می‌کرده و دیگری از منظر داستان‌های امثال و حکم که ذهن مردم با آن ارتباط برقرار می‌کند.ابن عربی معروف به شیخ اکبر اندیشمند و عارف بزرگی است که با آثار برجسته اش توجه متفکران دنیا را در طی قرن ها به خود معطوف کرده است.مولانا جلال‌الدین محمد مولوی بلخی از عرفای صاحب ‌نام و از مشهورترین شاعران فارسی‌زبان قرن هفتم قمری است. معروفترین اثر او مثنوی معنوی است. مولوی در مثنوی تبحر خود را در استفاده از اتفاقات روزمره برای توضیح دیدگاه‌های عرفانی‌اش نشان می‌دهد. ویژگی تمایزبخش دیگر این کتاب میزان گریزهای مکرر آن از داستان اصلی (گاه مفصل) برای توضیح نکات مختلف جانبی داستان است. این نکته ممکن است بیانگر این باشد که برای مولوی مضمون داستان اهمیت بسیار بیشتری از سبک نگارش داشته است. ما در این مقاله به بررسی بخشهایی از فصوص الحکم که احمد عونی قنوق با استفاده از ابیات مثنوی آنها را شرح نموده، خواهیم پرداخت.