بررسی‌ آبشویی‌ نیترات در روش های‌ مدیریت‌ سطح‌ ایستابی‌

حلالیت‌ بالای‌ ازت منجر به‌ آبشویی‌ آن به‌ صورت نیترات و انتقال سریع‌ به‌ آبدهای‌ زیرزمینی‌ می‌گردد. این‌ مشکل‌ در اراضی‌ فاریاب تحت‌ روشدهای‌ آبیاری‌ سطحی‌ بیشتر نمود پیدا می‌کند. استفاده از روشدهای‌ جدید مدیریت‌ سطح‌ ایستابی‌ می‌تواند ضمن‌ استفاده بیشتر از آب های‌ آبیاری‌ و همچنین‌ آبدهای‌ زیرزمینی‌ آبشویی‌ نیترات را نیز تقلیل‌ دهد. هدف از انجام این‌ مطالعه‌، بررسی‌ روند تغییرات غلظت‌ نیترات در زهاب و همچنین‌ میزان زهاب خارج شده از منطقه‌ ریشه‌، در دو روش مدیریت‌ سطح‌ ایستابی‌ شامل‌ زهکشی‌ کنترل شده و آبیاری‌ زیرزمینی‌ در مقایسه‌ با زهکشی‌ آزاد می‌باشد. در همین‌ راستا در یک‌ بررسی‌ لایسیمتری‌ غلظت‌ نیترات در زهاب خروجی‌ در تیمارهای‌ زهکشی‌ کنترل شده، آبیاری‌ زیرزمینی‌ و زهکشی‌ آزاد تحت‌ کشت‌ گیاه ذرت دانه‌ای‌، در چهار تکرار در قالب‌ طرحی‌ کامل‌ تصادفی‌ مورد بررسی‌ قرار گرفته‌ است‌. نتایج‌ این‌ تحقیق‌ نشان داد که‌ غلظت‌ نیترات در زهاب دو روش زهکشی‌ کنترل شده و زهکشی‌ آزاد به‌ ترتیب‌ ٩/١٣ و ٨/١٠ میلی‌گرم در لیتر مشاهده گردید. میزان حجم‌ زهاب خارج شده از منطقه‌ توسعه‌ ریشه‌ در زهکشی‌ کنترل شده و زهکشی‌ آزاد به‌ تدریج‌ ١٠ و ٤٥ لیتر در طول فصل‌ رشد مشاهده گردید.