تاثیر آموزش مهارت های حل مسئله روزمره بر سازماندهی رفتاری هیجانی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی دوره دوم ابتدایی

یکی از مسائل و مشکلات اساسی افراد کم توان ذهنی، فقدان توانایی های لازم و اساسی در مواجهه با مسائل و مشکلات زندگی روزمره است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مهارت های حل مسئله بر سازماندهی رفتاری هیجانی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی دوره دوم ابتدایی استان مازندران صورت گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری، کودکان کم توان ذهنی در سال تحصیلی 1401-1402 استان مازندران بودند. از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای و تصادفی استفاده شد. از بین مدارس کودکان با نیازهای ویژه استان مازندران، 2 شهرستان به صورت تصادفی انتخاب و از مدارس این شهرستان ها 2 مدرسه انتخاب گردید؛ به منظور انتخاب افراد نمونه تعداد 30 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه کنترل وآزمایش قرار گرفتند. برنامه مداخله مهارت های حل مسئله شناختی طی 15 جلسه 45 دقیقه ای بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه آزمون هوش ریون رنگی کودکان، پرسشنامه توانایی و مشکلات (sdq) روبرت گودمن (2000)و مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون(1983) قبل وبعد از برنامه مداخله بر روی دو گروه انجام گرفت و نتایج با روش آماری تحلیل کواریانس، تجزیه وتحلیل شد. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد آموزش مهارت های حل مسئله بر سازماندهی رفتاری هیجانی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی موثر است.