بررسی میزان دانش فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان درباره دانش آموزان با نیازهای ویژه و آموزش فراگیر و آمادگی آنها برای پذیرش این دانش آموزان در کلاس خود

آموزش فراگیر، یکی از مباحث مهم و کلیدی دنیای آموزش امروز است. برای اجرای چنین برنامه ای معلمان باید دانش و شناخت کافی نسبت به برنامه آموزش و پرورش فراگیر و کودکان با نیازهای ویژه داشته باشند. دانشگاه فرهنگیان به عنوان دانشگاه تربیت کننده معلمان آینده باید معلمانی تربیت کند که نسبت به برنامه آموزش و پرورش فراگیر و کودکان با نیازهای ویژه، آگاهی لازم را داشته باشند. روش پژوهش در این تحقیق، توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری، فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1402 بودند که تعداد آنها به 203 نفر می رسید. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بوده است که توسط پژوهشگران با تکیه بر نظرات اساتید ساخته شد و پس از اجرای مقدماتی و اعمال اصلاحات لازم، میان 203 نفر از فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان استان کهگیلویه و بویراحمد توزیع گردید و میزان دانش آنها درباره دانش آموزان با نیازهای ویژه و آموزش فراگیر و آمادگی آنها برای پذیرش این دانش آموزان در کلاس، مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت 163 پرسشنامه بازگشت داده شد. یافته ها حاکی از آن بود که اغلب فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان نسبت به دانش آموزان با نیاز های ویژه دانش کافی نداشتند. همچنین میزان شناخت فارغ التحصیلان نسبت به دانش آموزان با ناتوانی یادگیری و اختلالات ارتباطی نسبت به سایر دانش آموزان دارای نیازهای ویژه بیشتر است. علاوه بر این، میزان شناخت فار غ التحصیلان نسبت به کودکان با کم توانی ذهنی و معلولیت های چندگانه نسبت به سایر دانش آموزان با نیازهای ویژه کمتر است.