بررسی اثربخشی مداخلات روان‌شناختی بر خودپنداره دانش آموزان با اختلالهای یادگیری ویژه: یک مرور نظام مند

دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری از سطح خودپنداره عمومی و تحصیلی پایین‌تری نسبت به سایر دانش‌آموزان برخوردارند. لذا پژوهش حاضر با روش مرور نظام‌مند به منظور بررسی اثربخشی مداخلات روان‌شناختی بر خودپنداره دانش‌آموزان با اختلال‌های یادگیری ویژه انجام شد. جامعه ‌آماری شامل کلیه پژوهش‌های داخلی در پایگاه‌های اطلاعاتی نظیر پرتال ‌جامع علوم‌انسانی، مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مجلات تخصصی‌نور، پژوهشگاه‌علوم و فناوری اطلاعات ایران و بانک اطلاعات نشریات‌کشور بود که با استفاده از کلید‌واژه‌های خودپنداره و اختلال‌های‌یادگیری جستجو شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند در مرحله اول 483 پژوهش یافت شد و در مراحل غربالگری مطابق با ملاک‌های ورودی، 13 پژوهش به مطالعه وارد شد. مجموع حجم نمونه پژوهش‌ها 374 نفر و ابزار پژوهش دستورالعمل پریزما بود. یافته‌ها نشان می‌دهد بیشترین پژوهش‌ها در سال‌های 1392-1401 و شهر اصفهان انجام شده‌ است. بنابراین در 10سال‌ اخیر توجه پژوهشگران بر موضوع خودپنداره دانش‌آموزان با اختلال‌های یادگیری ویژه افزایش داشته است. مداخلات آموزشی مختلف نظیر آموزش راهبردهای برنامه‌ریزی عصب-‌زبان‌شناختی، آموزش ذهن‌آگاهی، آموزش حل‌مسئله، آموزش نظریه ‌ذهن، واقعیتدرمانی، برنامه ‌اسپارک، آموزش مهارتهای ریاضی در محیط چندرسانهای آموزشی، و ... تاثیر معناداری بر بهبود خودپنداره مثبت در دانش‌آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری بر جای گذاشته است که می‌تواند در راس برنامه‌ریزی پژوهشگران و درمانگران این حوزه قرار گیرد.