مطالعه‌ای مروری بر روش‌های آموزش زبان فارسی به (بهینه‌سازی کاربرد واژگان در توانش گفتاری بر اساس بهره‌گیری از دنباله‌های واژگانی)

در این جستار برآنیم، به بررسی نقش، اهمیت واژه و آموزش دنباله‌های واژگانی در مساله آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان بپردازیم. در آموزش زبان دوم، یادگیری واژه‌ها به‌صورت لغت‌نامه‌ای و دستور زبان و قواعد نحوی به‌تنهایی کافی نمی‌باشد و در بسیاری از مواقع، زبان‌آموزان حتی با فراگرفتن فهرستی بلند از واژه‌ها و مباحث دستور زبانی، نمی‌توانند بر زبان دوم و نزدیک به کلام گویش وران اصلی صحبت نمایند؛ از این رو معلمان زبان، همواره در پی یافتن شیوه‌ها و روش‌هایی بوده‌اند که زبان‌آموزان را تا رسیدن به مهارت زبانی به‌صورت سلیس، روان و نزدیک به کلام گویشوران عادی جامعه، راهنمایی نمایند. یکی از شیوه‌های مورد توجه و کاربردی در مبحث آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان، مبحث دنباله‌های واژگانی است که حائز اهمیت بسیاری است. دنباله‌های واژگانی، واژه‌های چندگانه‌ای هستند که زبان‌آموزان در جریان آموزش عادی نمی‌توانند فرابگیرند و یادگیری این ترکیبات که شامل ترکیباتی؛ از قبیل اسم صفت، قید فعل، فعل فعل یا ... می‌باشد، نیازمند آموزش جداگانه و ویژه‌ای دارد. این دنباله‌های واژگانی را با تعمیم قاعده‌های کلی نمی‌توان فراگرفت؛ اما گویشوران بومی زبان، آن را مانند اجزای عادی کلام به کار می‌برند. در این جستار که به‌شیوۀ توصیفی – تحلیلی، بر مبنای مطالعات کتابخانه‌ای صورت گرفته است. نتایج پژوهش، نشان‌دهندۀ آن است که آموزش دنباله‌های واژگانی به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم، به‌صورت معناداری در یادگیری این واحدهای زبانی توسط زبان‌آموزان موثر خواهد بود.

a review of persian language teachimg methods (optimizing the use of vocabulary in speaking ability based on the use of lexical sequences)

in this essay, we would like to examine the role and importance of words and the teaching of lexical sequences in the issue of teaching persian to non-persian speakers. in teaching a second language, learning words in the form of a dictionary, grammar, and syntactic rules alone is not enough, and in many cases, even after learning a long list of words and grammar topics, language learners cannot speak in the second language and close to the words of the original speakers; therefore, language teachers have always sought to find ways and methods to guide language learners to achieve language skills in a smooth, fluent and close to the words of normal speakers of the society. one of the interesting and practical methods in the topic of teaching persian language to non-persian speakers is the topic of lexical sequences, which is very important. lexical sequences are multiple words that language learners cannot learn during normal education, and learning these combinations, which include combinations such as noun-adjective, adverb-verb, verb-verb, etc., requires separate and special training. these lexical sequences cannot be learned by generalizing general rules, but native speakers use them like normal parts of speech. in this research, which was done in a descriptive-analytical way based on library studies, the research results show that the teaching of lexical sequences directly and indirectly will be meaningfully effective in the learning of these language units by language learners.