نقش شناخت، پاسخ عاطفی و قصد رفتاری معلمان دوره ابتدایی بر شیوه‌های نوین تدریس با تاکید بر فناوری در فرایند یاددهی

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش شناخت، پاسخ عاطفی و قصد رفتاری معلمان دوره ابتدایی بر شیوه‌های نوین تدریس با تاکید بر فناوری در فرایند یاددهی است. روش ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ – ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ، ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎری بود و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر زاهدان به تعداد 2952 نفر هستند که بر اساس جدول مورگان و به روش تصادفی ساده تعداد 341 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های استاندارد بزخش (1393) برای سنجش نقش شناخت، پاسخ عاطفی و قصد رفتاری و گراشا و ریچمان (1996) برای سنجش شیوه‌های نوین تدریس بود ﮐﻪ رواﯾﯽ صوری و ﻣﺤﺘﻮاﯾﯽ ﺑﻪ تایید صاحب‌نظران و رواﯾﯽ ﺳﺎزه از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ تایید شد و ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ و پایایی ترکیبی بزرگ‌تر از 0.7 محاسبه گردید. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از دو نرم‌افزار spss23 و smartpls3 استفاده شده است. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد، شناخت ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ (0.660)؛ پاسخ عاطفی ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ (0.496) و قصد رفتاری ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ (0.529) ﺑﺮ شیوه‌های نوین تدریس تاثیرگذار بوده‌اند. همچنین شناخت بیشترین تاثیر را بر تدریس با شیوه‌های نوین داشت لذا توجه به شناخت معلمان ابتدایی از فناوری آموزشی از طریق آموزش‌های ضمن خدمت و توسعه فعالیت فناوری محور لازم است.