واژه و اصطلاح رجعت از نگاه استاد ذالفنون علامه حسن زاده

باور به رجعت از اعتقاد ویژه‌ شیعه است. در این باور، بر پایه روایات معصومان(ع) و سخنان دانشمندان و بزرگان شیعه، بر این امر اتفاق است که‌ دو‌ گروه‌ از مردگان (مومنان خالص و کافران‌ خالص‌) با‌ همان بدن‌هایی که با آن زندگی کرده و از دنیا رفته‌اند، پس از ظهور حضرت مهدی(عج) به دنیا برمی‏گردند و زنده می‌شوند تا مومنان از برپایی حکومت عدل جهانی شاد‌ گردند‌ و عزّت یابند و کافران از ذلت و حقارت ستمگران دردمند شوند. گروه نخست مرحله‌هایی از کمال را بگذرانند‌ و گروه‌ دوم‌ کیفرهای شدید دنیایی ‏بینند. با توجه به انبوه روایات رجعت که برخی آن را فراتر از تواتر دانسته‌اند؛ (مجلسی؛ 1404؛ ج 53، ص 123.) روایاتی از پیشوایان معصوم‏ (ع) در بارة رجعت در دست است که نشان می‏دهد رجعت در میان باورهای شیعه امامیه از مرتبت والایی برخوردار است. به گونه‌ای که برخی از این حدیث‌ها، اعتقاد به رجعت را یکی از شرایط ایمان ذکر کرده است (همان؛ ص 121.) و یا منکرین رجعت را از دایرة تشیع خارج می‏دانند. (صدوق؛ 1413؛ ج 3، ص 458، ح 4583.) حضرت استاد اصطلاح رجعت را در دو مورد بیان نموده است اصطلاح اول: درمورد رجعت جهان بعد از رتق و فتق عالم و دیگری در زمان ظهور حضرت مهدی (ع) است. توضیح اینکه حضرت علامه حسن زاده آملی (حفظه الله تعالی) توجه بیاناتش در کتاب رساله رتق و فتق می نویسد: وقتی رتق و فتق جدیدی صورت گیرد و دوره جدیدی از زندگی و حیات در زمین پیدا گردد و انسان های جدیدی آفریده گردند، یعنی تولد ایجاد شده و بعد از آن توالد ایجاد می شود از آن جا که زمین هرگز خالی از حجت نمی باشد، باز هم اولین انسان و آخرین انسان خلیفة الله هستند، و آن خلفای الهی و پیامبران و ائمه اطهار (ع) از جهت حقیقت با حقیقت انبیاء الهی، و ائمه معصومین (ع) در این دوره فعلی یکی هستند. اگر چه از نظر فرد و شخصی متعددند. اما درباره رجعت نوع دوم که مطابق با نظر اصطلاحی رجعت هست حضرت علامه حسن زاده آملی در پاورقی کتاب شرح الفصوص الحکم، با نقل از استاد فاضل تونی (رحمة الله علیه) می فرماید: رجعت به همین معناست که از نشئه برزخی به عالم شهادت در زمان ظهور حضرت مهدی (ع)ظاهر می شوند. نه آن که بیایند، اکل و شرب و نکاح کنند.

the term regression from the point of view of master zalfanun

16