رتق و فتق از منظر علامه حسن زاده آملی

رتق در لغت به معنای بستن و فتق به معنای باز شدن است. منظور از آن در قرآن کریم ظاهرا به این معناست که آسمان و زمین بسته بوده و بعد از وقایع رتق و فتق و دحوالارض به صورت امروزی از هم گسسته شده و زمین در دحو، از زیر خانه کعبه پهن گردیده است. روش نگارنده در این نوشتار به صورت توصیفی و تحلیلی بوده و این مقاله با مداقه و بررسی در مقالات نجوم و هیئت و رساله علامه حسن زاده آملی تنظیم گردیده است. رساله شریف رتق و فتق حضرت علامه حسن زاده آملی، نظرات بسیار عرشی درباره رتق و فتق و انطباق دو عظیمه معدل النهار و منطقه البروج و نتایج محصّل از آن را بررسی می کند. به حقیقت باید گفت اگر رساله رتق و فتق حضرت علامه حسن زاده آملی بررسی و انتشار بیابد غوغایی در عالم علم ایجاد می کند. وقتى که دائره شمسیه (منطقه البروج ) در سطح دایره استواى سماوى قرار گرفته است و با او متحد شده، آب همه جاى کره زمین را فرا مى گیرد و روزگار این دوره آدمیان پایان مى یابد و دوباره دایره شمسیه از دایره استواى سماوى انفتاح مى یابد و اگر این انفتاح به سمت شمال باشد خشکی مانند عصر حاضر در بالا و اگر گشایش به سمت جنوب باشد مانند دوره قبل، خشکی به قسمت پایین و آب در قسمت بالا قرار می گیرد و دلیل این امر اینست که زمین به طور مطلق کره تام نیست و نوعی شلغمی شکل است بدین معنی که خشکی در خط استوا برآمده تر است به اندازه ی 9/2 فرسخ به نسبت قطبین. این پدیده به طور متناوب در حال وقوع است. نتیجه این موضوع به تعدد عالم و آدم و بحث رجعت که از اعتقادات امامیه و برخی موضوعات دیگر اشاره دارد.

hernia from the perspective of allameh hassanzadeh amoli

24