ارزیابی فعالیت های پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا همدان بر اساس برنامه ریزی استراتژیک

با توجه به ضرورت برنامه‌ریزی جامع و جایگاه اساسی برنامه ریزی استراتژیک به عنوان خطوط هادی در فرایند برنامه‌ریزی، تدوین چشم‌انداز، رسالت و اهداف پژوهش، مقاله حاضر به منظور دسترسی به الگویی مناسب و ارائه چهارچوبی علمی جهت تدوین ارکان فعالیت های پژوهشی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا انجام پذیرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایش است. جامعه آماری مورد مطالعه، دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا است که برای انتخاب تعداد نمونه با استفاده از نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب نمونه ای به حجم 108 نفر انتخاب شدند. همچنین به منظور سنجش مولفه های برنامه ریزی استراتژیک از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که برای مشخص کردن روایی ابزار از روایی محتوایی استفاده شد. پایایی ابزار نیز از طربق آلفای کرونباخ با ضریب 83/0 تایید شد. در نهایت با بهره‌گیری از آزمون های آماریt تک نمونه ای و t وابسته داده های جمع آوری شده، تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که وضعیت موجود برنامه ریزی استراتژیک بر اساس مولفه های رسالت، فرصت، ضعف، چشم انداز در حد نسبتاً مطلوب است و بر اساس مولفه های قوت، تهدید، راهبرد، خط مشی، اهداف، برنامه ریزی عملیاتی در حد نامطلوب است و همچنین از دیدگاه دانشجویان رسیدن به وضعیت مطلوب فعالیت های پژوهشی بر اساس مولفه های رسالت، فرصت، ضعف، چشم انداز، قوت، تهدید، راهبرد، خط مشی، اهداف، برنامه ریزی عملیاتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. تفاوت بین وضعیت موجود برنامه ریزی استراتژیک با وضعیت مطلوب آن در همه مولفه ها در فعالیت های پژوهشی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا تفاوت و فاصله معناداری وجود دارد.