نانو ذرات کاربردی در روش های ازدیاد برداشت ثالثیه نفتی (eor)

ذخایر هیدروکربنی از جمله منابع طبیعی هستند که طی بیش از پانصد میلیون سال جهت رسوب یافتگی قطره‌ای، مهاجرت و به تله افتادگی آنها به‌صورت طبیعی تشکیل شده‌اند. در این میان، کلیه این قطرات ارزشمند در فضایی به نام مخزن تجمیع، ذخیره شده و نگهداری می‌شوند. باتوجه‌ به افزایش میزان نیاز به سوخت‌های فسیلی، بهره‌برداری حداکثری از مخازن مورد توجه اکثر کشورهای دنیا قرار گرفته است. باتوجه‌ به روش‌های موجود ازدیاد برداشت، نیاز به پیشرفته‌شدن آن ها با در نظر گرفتن تکنولوژی‌های نوین و مواد اولیه موثرتر به‌عنوان یک اصل کلی در صنعت نفت و گاز دارای اهمیت است. باتوجه‌به کاربر موثر مواد نانو در بسیاری از صنایع، بهره‌گیری از این ماده ارزشمند در ازدیاد برداشت از مخازن نیز رایج شده است. در سال‌های گذشته استفاده از فناوری نانو در صنعت نفت و گاز موردتوجه بسیاری قرار گرفته است. به‌طورکلی، نانومواد به‌عنوان موادی تعریف می‌شوند که حداقل دارای یک بعد خارجی با اندازه یک تا صد نانومتر هستند. این مواد می‌توانند در روش‌های ثالثیه بازیابی نفت کاربرد داشته باشند. مواد نانو می‌توانند باعث ایجاد تغییراتی در ترشوندگی محیط و یا تغییر در خواص رئولوژیکی و سطحی نفت بشوند. در این تحقیق، به تحلیل موارد مرتبط به استفاده از ذرات نانو در بازیابی نفت پرداخته شده و مزایا و معایب آن تشریح گردیده است.