مقایسه روش های حذف فلزات سنگین از پساب فاضلاب

امروزه، آلودگی فلزات سنگین به یکی از جدی‌ترین مشکلات زیست محیطی تبدیل شده است. حذف فلزات سنگین از فاضلابها با توجه به تاثیرات منفی که بر بهداشت عمومی و اکوسیستمها دارد، توجه زیادی را به خود معطوف کرده است. هدف اصلی این کار، بررسی کارآیی ترکیب فرآیند نفوذ -تراوش با جذب بر روی کربن فعال به منظور حذف فلزات سنگین موجود در پساب فاضلاب شهری است. کار هایی در زمینه جذب فلزات سنگین بر روی یک نمونه تجاری از کربن فعال در یک حالت ایستا انجام شده است و نتایج بدست آمده نشان می دهد که مقدار بهینه پودر کربن فعال مورد نیاز برای حذف طیف وسیعی از فلزات سنگین چه میزان می باشد. تعادل جذب برای کادمیوم (cd2+) خیلی سریع بدست آمد، برای مثال پس از 15 دقیقه از تماس با کربن فعال. از سوی دیگر، تعادل روی (zn2+)، سرب (pb2+) و مس (cu2+) پس از 45 دقیقه حاصل شد. سرعت حرکت به سمت بیرون برای zn2+ 70.77%، برای pb2+ 64.75%، برای cu2+ 67.07% و برای cd2+ 78.42% بود. ایزوترمهای جذب تعیین شده برای zn2+، pb2+، cu2+ از نوع i بودند درحالیکه شکل منحنی cd2+ ایزوترمهای نوع ii را نشان داد. این ایزوترمها ظرفیت پودر کربن فعال را در جذب کادمیوم، بهتر از سایر فلزات سنگین بررسی شده نشان می‌دهند.