ارزیابی مولفه های استفاده از دوچرخه در حمل و نقل شهری

رشد روزافزون شهرها و جمعیت شهری استفاده از وسایل حمل‌ونقل شخصی را افزایش داده که این عامل باعث بروز مشکلات بسیار زیادی شده است که در چند دهه اخیر با مطرح شدن مفهوم توسعه پایدار شهری، مدیران شهری باید برنامه‌های خود را در جهت توسعه پایدار به کار گیرند. این پژوهش بر آن است که مکان‌گزینی مسیرهای دوچرخه را با معیارهای مشخص بر اساس نظرات کارشناسان و با استفاده از مدل anp را ارائه نماید. مهمترین عامل در استقبال و مشارکت شهروندان برای استفاده از دوچرخه، هدف گذاری صحیح و انتخاب گروه‌های استفاده‌کننده از این طرح است. جهت استخراج میزان تقاضای سفر و تعیین اولیه مسیرهای دوچرخه، کاربری‌های جاذب سفر و نیز جمعیت ناحیه به عنوان معیارهای اصلی تولید/جذب سفر مطرح گردیدند. همچنین معیار ایستگاه اتوبوس نیز به عنوان درگاه‌های ورودی جذب سفر در معیارها گنجانده شد. جهت دستیابی به هدف اقدام به وزن‌دهی معیارها توسط 42 کارشناس از طریق پرسشنامه‌های مقایسات زوجی گردید. محاسبات وزن‌دهی مذکور توسط فرآیند تحلیل شبکه‌ای (anp) صورت گرفت. این فرآیند به عنوان یک ابزار تصمیم‌گیری چند معیاره به وسیله جایگزینی شبکه به جای سلسله‌مراتب در فرآیند ahp بهبود بخشیده شده است. خروجی مدل anp نشان داد که به ترتیب زیرمعیارهای کاربری مسکونی، جمعیت خیلی متراکم، کاربری بازار ایرانی و همچنین کاربری تجاری اداری همراه با جمعیت متراکم، بیشترین اهمیت و در نتیجه بیشترین تاثیر را در اولویت‌بندی مسیر ویژه دوچرخه در شهر جدید اندیشه داشتند