مطالعه، بررسی و مقایسه اثر روش های تخریب و فرسایش خاک

خاک یکی از منابع مهم و ارزشمند طبیعت است. بدون داشتن خاک سالم حیات و زندگی روی زمین امکان پذیر نخواهد بود. %95 غذای انسان از زمین حاصل میشود. بر اساس گفته های یونسکو(سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد)، تخریب خاک، رفاه دو پنجم (2⁄5) بشریت را تضعیف، گونه‌ها را منقرض کرده و تغییرات آب و هوایی را تشدید می‌کند. برنامه ریزی برای داشتن خاکی سالم و تولید کننده، لازمه بقای انسان است. رشد روزافزون جمعیت و افزایش نیاز به منابع طبیعی موجب گردیده است تا مهار فرسایش به عنوان امری ضروری در طی دهه های اخیر مطرح گردد. یکی از مهمترین مشکلات کشاورزی در جهان، فرسایش خاک بر اثر آب است. با توجه به اهمیت پدیده فرسایش و تخریب خاک از نظر بررسی پدیده بیابان زدایی و ارزشمند بودن خاک، نگاه به این موضوع حائز اهمیت می باشد. اگرچه فرسایش خاک یک فرآیند طبیعی است، اما فعالیت‌های انسانی در دهه‌های گذشته به شدت آن را تسریع کرده است. زمین‌هایی که فاقد پوشش گیاهی هستند از جمله مزارعی که پس از برداشت محصول بایر مانده اند در برابر فرسایش آبی آسیب‌پذیرتر هستند. از آنجایی که هیچ پوشش گیاهی برای جذب آب، نگه داشتن خاک در جای خود، یا شکستن انرژی قطرات باران وجود ندارد، طوفان و باران منجر به افزایش رواناب و فرسایش می‌شوند. پوشش گیاهی، کشت معمولی و همچنین استفاده استراتژیک از محصولات پوششی می‌تواند تاثیر آب بر مزرعه را مهار کند. در این پژوهش به مطالعه فرسایش خاک، انواع فرسایش خاک، شامل فرسایش کشاورزی، فرسایش بادی و فرسایش آبی و انواع آن(فرسایش ورقه‌ای، خندقی، شیاری، کناره‌ای و تونلی) و عوامل ایجاد کننده آن و بررسی چند طرح مرتبط می‌پردازیم.