مروری بر پژوهش‌های انجام شده در خصوص عملکرد فوم بتن‌های اصلاح شده با نانو-ذرات

برای رسیدن به مشخصه های مکانیکی مناسب بتن روش‌های متعددی معرفی شده‌اند. از میان این روش‌ها استفاده از مواد نانو در افزودنی‌های بتن شناخته شده است. افزودنی‌ها، مواد مایع یا پودرهایی هستند که قبل یا در حین مخلوط کردن به ترکیب بتن اضافه می‌شوند. از افزودنی‌های پرکاربرد در فوم بتن، می‌توان به مواد کاهنده آب، ضد رطوبت و دیرگیر کننده اشاره کرد. روان کننده، اکثراً برای افزایش تراکم‌پذیری بتن مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع، این افزودنی در کنار کاهنده آب، به منظور بهبود عملکرد بتن تازه بدون تاثیر بر روی جداشدگی ذرات استفاده می‌شوند. در این پژوهش با استفاده از تنظیم و توزیع پرسشنامه مقایسه زوجی میان10 نفر از خبرگان نظرسنجی شد. معیارهای تعریف شده در استفاده از نانوذرات در فوم بتن مشخص و با استفاده از روش سلسله مراتبی و پس از معرفی سه مواد افزودنی در مقیاس نانو از روش تاپسیس فازی اولویت بندی شدند. بر اساس نتایج حاصله در نهایت با ارائه اولویت بندی نهایی زیر معیارهای اصلی، بتن الیافی با فازی زدائی و وزن نرمال بیشتر از بتن سبک و بتن پرمقاومت برخوردار می‌شود و از این سه مصالح افزودنی بتنی به ترتیب اولویت، ذرات اکسید آلومیمیوم، نانو سیلیس و نانو لوله های کربنی در اولویت اول تا سوم قرار دارند. در میان کارشناسان خبره ساخت و ساز معیار کاهش هزینه مهمترین ویژگی مصالح محسوب می شود و پس از آن زمان اجرای کم و سپس، اولویت سوم مواردی از کیفیت مصالح به کار رفته در اعضای سازه می باشد. لذا در مثلث هزینه، زمان و کیفیت در برگزیدن مصالح بتنی، هزینه در اولویت اول قرار دارد. بنابراین با توجه به مقادیر محاسبه شده می‌توان نتیجه گرفت گزینه نانوسیلیس در اولویت اول قرار دارد و گزینه ذرات اکسید آلومینیوم در جایگاه دوم قرار دارد و گزینه نانو لوله های کربنی در اولویت سوم قرار دارد