بررسی آزمایشگاهی تاثیر انتشار مواد فعال سطحی بر ازدیاد برداشت نفت در تزریق ثالثیه فوم تثبیت شده با مخلوط سورفکتانت و نانوذره سازند آسماری میدان مارون

تزریق فوم پایدار شده با نانوذرات به دلیل پایداری بالای آن مورد توجه صنعت نفت قرار گرفته است. در این مطالعه، برهمکنش میان نانونوذرات و سورفکتانت و همچنین هیسترسیس توالی نزریق فوم مورد بررسی قرار می‌گیرد. به همین منظور، آزمایش تزریق مغزه ثانویه و ثالثیه در مغزه‌ی مصنوعی از جنس دانه‌های شیشه‌ای به منظور برسی رفتار بازیافت نفت فوم تثبیت شده با نانوذره کلسیم کربنات و سورفکتانت آنیونی sds در مخازن ماسه سنگی انجام شد. بر اساس نتایج، بازیافت ثانویه نفت توسط فوم تثبیت شده با مخلوط سورفکتانت 04/0 درصد وزنی و نانوذره 1/0 درصد وزنی به صورت معنی‌دار بالاتر از فوم پایدار شده نانوذره و سورفکتانت متناظر آن است. در همه موارد، بازیافت نفت ثالثیه به صورت معنی داری کمتر از بازیافت ثالثیه بود. این پدیده به کند بودن رژیم انتشاری حاکم بر بازیافت ثالثیه نسبت به رژیم همرفتی موجود در تزریق ثانویه نسبت داده شد. به منظور اثبات این فرضیه، روند پیرسازی انجام شده در آزمایش‌های تزریق مغزه در دستگاه زاویه تماس پیاده سازی شد تا توانایی تغییر ترشوندگی شیشه نفت دوست توسط محلول‌های مولد فوم در دو رژیم انتشاری و همرفتی مورد بررسی قرار گیرد. در رژیم انتشاری، نانوسیال قابلیت تغییر ترشوندگی شیشه را به سمت آب‌دوستی بیشتر را نداشت. محلول سورفکتانتی تنها 5 درجه از نفت دوستی شیشه کاهش داد. مخلوط سورفکتانت و نانوذره این تغییر ترشوندگی را به 16 رساند. نانوسیال، محلول سورفکتانتی و مخلوط سورفکتانت و نانوذره به ترتیب ترشوندگی اولیه حدود ˚150 را به ˚76، ˚45 و ˚23 رساند که سرعت بیشتر رژیم همرفتی در تغییر ترشوندگی را تایید می‌کند. بر اساس آزمایش‌های کشش سطحی، رفتار برتر مخلوط سورفکتانت و نانوذره به جذب سطحی مولکول‌های سورفکتانت بر نانوذره و فعال سطحی شدن نانوذرات نسبت داد شد.