بررسی تغییرات لنز آب شیرین در جزایر با آبخوان لایه دار تحت سناریوهای تغییر اقلیم آینده

گرمایش جهانی و افزایش تراز آب دریا در کاهش حجم لنز آب شیرین در جزایر نقش ایفا می‌کند. به منظور بررسی تغییرات لنز آب شیرین در جزایر با آبخوان لایه دار (وجود یک یا چند لایه کم تراوا در بین دو لایه تراوا) تحت سناریوهای تغییر اقلیم، مدل مفهومی دو بعدی از آبخوان همگن و همچنین لایه دار تحت سه سناریو خوشبینانه، نرمال و بدبینانه از تاثیرات آینده تغییر اقلیم تعریف و پیشروی شوری ناشی از افزایش تراز آب دریا از سال 2020 تا 2100 مدل سازی شده است. نتایج حاصل از مدل اختلاطی نشان می‌دهد که ضریب هدایت هیدرولیکی خاک تاثیر مستقیمی بر نفوذ شوری داشته و تعیین کننده اصلی مساحت لنز آب شیرین و ناحیه انتقالی می‌باشد. در حالت دائمی و با ثابت ماندن تراز آب دریا در اطراف جزایر و تغییر آبخوان از حالت همگن به لایه دار بر مساحت لنز آب شیرین افزوده شده و از مقدار ناحیه انتقالی کاسته می‌شود. افزایش تدریجی تراز آب دریا در آبخوان‌های یاد شده موجب افزایش مساحت ناحیه انتقالی وکاهش مساحت لنز آب شیرین شده است. بیشینه درصد کاهش مساحت لنز آب شیرین برای آبخوان‌های همگن و لایه دار به ترتیب 51 و 19 درصد به دست آمده است. افزایش مساحت ناحیه انتقالی نیز در آبخوان همگن 5 درصد و در آبخوان لایه دار 12 درصد محاسبه شده است. مقایسه‌ی مساحت ناحیه انتقالی و لنز آب شیرین بین سناریوهای خوشبینانه و بدبینانه حاکی از تغییرات ناچیز دو پارامتر یادشده می‌باشد. به طوریکه، مساحت لنز آب شیرین در سناریوی بدبینانه تنها 3 درصد نسبت به سناریوی خوشبینانه در آبخوان لایه دار کاهش داشته است.