تاثیر مقدار شاخص پراکنده رویی و فشردگی در کاربری زمین در ترافیک شهر تهران

در بوجود آمدن سفرهای شهری عواملی همچون عوامل پراکنده رویی به پیرامون و فشردگی مرکزیت کلانشهرها را تهدید می کند که مستقیما بر ترافیک های درون شهری تاثیرگذارند. در این مقاله سعی گردید با استفاده از پایگاه داده‌های آماری از سالنامه های آماری شهر تهران در سال 1395 مربوط به داده‌های کاربری زمین و جمعیت شهر تهران در مناطق 22 گانه کلانشهر تهران پرداخته شود بدین منظور با استفاده از داده‌های واقعی و بخش پیشنهادی از مطالعه میدانی بر 384 نفر نمونه گیری با فرمول کوکران از کارمندان ادارات بخش مرکزی شهر تهران به بررسی ارتباط میان عوامل موثر در مدل نامبرده با استفاده از نرم افزار spss و بدست آوردن ضرایب همبستگی در آزمون‌های آماری صورت گرفته پرداخته و میزان همبستگی متغیرهای شاخص فشردگی، پراکنده رویی با کاربری زمین نیز محاسبه شد. سپس عامل محیط زیستی تمایل افراد به بومی سازی محل اشتغال از محل سکونت بوسیلۀ پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری اطلاعات گردید. بر اساس نتایج حاصله همانطور که خطر پراکنده رویی در پیرامون شهر تهران و فشردگی در بخش مرکزی تهران احساس می شود که اثر مستقیم بر ترافیک و آلودگی هوای تهران دارد، پیشنهاد بومی سازی محل اشتغال نسبت به سکونتگاه افراد شاغل در مراکز دولتی می‌تواند شرایط مدل را به میزان 71 درصد طبق نتایج حاصل از همبستگی بدست آمده در مطالعه میدانی صورت گرفته بدست می‌آید. به عبارتی دیگر با در نظر گرفتن مدل در نظر گرفته شده با شاخص پراکنده رویی شهر تهران و شاخص فشردگی مرکزیت تهران با مدل رگرسیون از تابع نمایی در نتایج بدست آمده نشان داد با بومی سازی به خوبی شرایط کاربری‌های مسکونی و اداری از برازندگی مناسب برخوردار می‌گردد و پیشنهاد مذکور می‌تواند به طور غیرمستقیم 71درصد از ترافیک تهران کاهش دهد.