مطالعه دوام ملات الیافی حاوی میکا و سرباره در محیط اسیدی

در مناطقی مانند سواحل خلیج فارس و دریای عمان که حملات کلرایدی و سولفاتی به سازه ها باعث صدمات بسیاری به آنها شده است، انجام کارهای تعمیراتی و ترمیم سازه های بتنی بسیار رایج می باشد. یکی از مصالحی که به وفور در این زمینه مورد استفاده قرار می گیرد، ملات سیمانی است. علت آن این است که هم قیمت پایینی دارد و هم اینکه دارای ضریب انبساط حرارتی و مدول الاستیسیته مشابه بتن سازه موجود می باشد. از طرفی برای بهبود ویژگی های ملات سیمانی، به کارگیری پوزولان ها و الیاف مختلف امری متداول است. لذا در این پژوهش تصمیم بر آن شد که دوام ملات های سیمانی حاوی درصدهای مختلف میکا و سرباره و همچنین الیاف پلی اولفین تحت تاثیر حملات کلرایدی مشابه با آنچه در سواحل خلیج فارس اتفاق میفتد مورد ارزیابی قرار بگیرد. به این منظور از میکا و سرباره با سه درصد متفاوت جایگزینی صفر، 10 و 20 درصد (وزن سیمان و به جای سیمان) استفاده شد. همچنین از الیاف پلی اولفین با سه درصد حجمی (حجم بتن) صفر، 1 و 2 درصد بهره گرفته شد تا جمعا 15 طرح اختلاط به دست آید. این نمونه ها پس از عمل آوری به مدت 28 روز، یک ماه (سی روز) تحت تهاجم اسید کلریدریک قرار گرفتند. مقاومت فشاری نمونه ها به عنوان ملاکی برای دوام و پایایی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. ضمن اینکه مقاومت کششی، مقاومت خمشی و جذب آب نمونه ها نیز پیش از قرارگیری در اسید مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت.