تاثیر یک دوره تمرینات اصلاحی بر سندروم مقاطع فوقانی در نوجوانان دختر

سندرم متقاطع فوقانی عارضه‌ای ناشی از ایمبالانس عضلانی است که غالباً خود را به صورت درد مزمن در ناحیه گردن و ستون فقرات سینه‌ای نمایان می‌کند. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و جامعه آماری آن شامل30 دانش آموز دختر دبیرستانی در رده سنی بین 13 تا 16 بود. این 30 نفر به طور هم زمان به عارضه سندرم مقاطع فوقانی مبتلا بودند که به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به 2 گروه 15 نفره ، کنترل( آموزش پوسچر صحیح) و تجربی (تمرینات اصلاحی) تقسیم شدند. شرایط ورود به مطالعه داشتن نا‌هنجاری‌های وضعیتی کایفوز، سر به جلو و شانه به جلو (به طور همزمان)،تمایل و رضایت از شرکت در مطالعه بود. و شرایط خروج از مطالعه شامل مشاهده هر گونه علائم پاتولوژیک، سابقه شکستگی، جراحی، بیماری‌های مفصلی و آسیب در ناحیه ستون فقرات گردنی و پشتی و کمربند شانه، ناراستایی‌های دستگاه اسکلتی-عضلانی، سندرم متقاطع لگنی، داشتن bmi خارج از محدوده نرمال و داشتن فعالیت بدنی منظم به میزان حداقل 6 ساعت در هفته منجر به خروج فرد از میان نمونه‌ها شد. آزمودنی های گروه تجربی 6ﻫﻔﺘﻪ( ﺳﻪ روز در ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺪت 30 – 60 دقیقه) ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت اﺻﻼﺣﯽ پرداختند، به شرکت کنندگان گروه کنترل نیز آموزش‌هایی با هدف درک مزیت نحوه صحیح نشستن، فراگیری مقدماتی از ارگونومی، شناخت و تشخیص نحوه نشستن نادرست و فراگیری روش تصحیح عادت‌های غلط نشستن داده شد. در نهایت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده در این تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و آزمونt وابسته ازطریق نرم افزار آماری spss انجام شد. سطح معنی دارای نیز در تحقیق حاضر برابر با 95/0 و میزان آلفا کوچکتر و یا مساوی با 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج آزمون t وابسته نشان داد که 6 هفته تمرینات اصلاحی باعث کاهش معنادار زاویه سر به جلو(0001/0=p و 02/5=t)، زاویه شانه گرد (001/0=p و 36/4=t) و زاویه کایفوز (0001/0=p و 81/4=t) دردختران 13 تا 16 سال از مرحله پیش آزمون تا مرحله پس آزمون شده است. اگرچه کاهش زاویه سر به جلو، زاویه شانه گرد و زاویه کایفوز از مرحله پیش آزمون تا مرحله پس آزمون متعاقب 6 هفته در گروه کنترل را مشاهده شد؛ اما این کاهش از نظر آماری معنادارنبود(0/05≤p). لذا با توجه به نتایج می توان گفت احتمالاً تمرینات اصلاحی در پیشگیری و درمان سندرم متقاطع فوقانی نقش مهمی دارد .

the effect of a course of corrective exercises on upper segment syndrome in adolescent girls

the effect of corrective exercises on upper segment syndrome in adolescent girls fahimeh keavanloo1*, mohammad seyedahmadi2 1- assistant professor of physical education, department of sports science, islamic azad university, iranshahr branch, iranshahr, iran 2-assistant professor of physical education, department of sports sciences, faculty of humanities, velayat university, iranshahr, iran *corresponding author: department of sports science, islamic azad university, iranshahr branch, iranshahr, iran email:fahimeh.keavanloo @gmail.com abstract: upper cross syndrome is a musculoskeletal imbalance syndrome that often manifests itself as chronic pain in the neck and thoracic spine area. this present study was of a semi-experimental nature, and its study population consisted of 30 high school female students aged between 13 and 16. these 30 individuals were simultaneously affected by upper cross syndrome and were purposefully and randomly divided into two groups of 15, a control group (correct posture training) and an experimental group (corrective exercises). the inclusion criteria for the study were having postural abnormalities such as kyphosis, forward head posture, and rounded shoulders (simultaneously), willingness and consent to participate in the study. the exclusion criteria included observing any pathological symptoms, a history of fractures, surgery, joint diseases, and injuries in the cervical, thoracic, and shoulder belt regions, musculoskeletal imbalances, pelvic cross syndrome, having a bmi outside the normal range, and engaging in regular physical activity of at least 6 hours per week resulting in the individual s withdrawal from the sample. the experimental group participants underwent 6 weeks of training (30-60 minutes per day) in intervention activities. the control group participants also received training aimed at understanding the benefits of proper sitting, acquiring basic ergonomics knowledge, recognizing and diagnosing improper sitting postures, and learning corrective methods for improper sitting habits. finally, the data obtained in this study were analyzed using descriptive statistics and dependent t-tests through the statistical software spss. the significance level was set at 0.05 in this study. the results of the dependent t-tests showed that 6 weeks of corrective exercises resulted in a significant reduction in forward head angle (p=0.001, t=5.02), rounded shoulder angle (p=0.001, t=4.36), and kyphosis angle (p=0.001, t=4.81) in girls aged 13 to 16, from the pre-test phase to the post-test phase. although a reduction in forward head angle, rounded shoulder angle, and kyphosis angle was observed in the control group from the pre-test phase to the post-test phase after 6 weeks, this reduction was not statistically significant (p?0.05). therefore, considering the results, it can be said that corrective exercises likely play an important role in the prevention and treatment of upper cross syndrome.