خستگی اندام تحتانی بر فعالیت عضلات منتخب در فرود مردان جوان اثرگذار است

زمینه و هدف: با توجه به این که از خستگی به عنوان عاملی اثرگذار بر آسیب لیگامنت متقاطع قدامی یاد می شود، هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر خستگی اندام تحتانی بر کینماتیک، کینتیک و فعالیت عضلات منتخب مفصل زانو در حین وظیفه حرکتی فرود بود. روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی 15 مرد سالم فعال (18/3±09/22 سال) با میانگین قد (58/7±177 سانتی-متر) و وزن (72/7± 71 کیلوگرم) شرکت کردند. از پروتکل خستگی نشست و برخاست برای خستگی اندام تحتانی استفاده شد. آزمودنی ها حرکت فرود با دو پا را قبل و بعد از اعمال پروتکل خستگی انجام داده و کینماتیک مفصل زانو، نیروهای عکس العمل سطح و فعالیت عضلات دوقلو، چهارسر و همستریگ مورد ارزیابی قرار گرفت. از آمار توصیفی برای تعیین شاخصهای گرایش به مرکز و پراکندگی، از آزمون شاپیرو ویلک برای تعیین وضعیت نرمال بودن توزیع داده ها و از آزمون آماری t همبسته در سطح معناداری (05/0>p) برای مقایسه متغیرهای تحقیق استفاده شد. یافته ها: افزایش سرعت فلکشن زانو (004/0=p)، افزایش فلکشن زانو در لحظه تماس اولیه (016/0=p) و اوج آن (02/0=p)، کاهش نیروی عکس العمل عمودی زمین(001/0=p)، افزایش زمان رسیدن به اوج نیرو(02/0=p)، کاهش پیش از فعالیت عضلات دوسر رانی (000/0=p)، نیمه وتری(000/0=p) و دوقلوی داخلی (012/0=p) قبل از فرود و کاهش فعالیت عضله دوسررانی پس از فرود (002/0=p) مشاهده شد. نتیجه گیری: کاهش فعالیت عضلات همسترینگ و دوقلو پس از خستگی ممکن است در نقش حمایتی این عضلات اختلال ایجاد کرده و موجب افزایش خطر آسیب رباط متقاطع قدامی در زانو شود.