مدیریت آشوب‌گونه بر اساس نظریه آشوب در یک سازمان ورزشی

هدف این پژوهش سنجش مدیریت آشوب و هنجارسنجی ابزار اندازه‌گیری مدیریت آشوب بر اساس الگوی تئوری آشوب است. این تحقیق در دو مرحله انجام گرفته، در مرحلۀ اول با بررسی پیشینۀ تحقیق و نظریۀ آشوب و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی از طریق مصاحبه با ده متخصص مدیریت و مدیریت ورزشی، مفهوم مدیریت آشوب تبیین شد. یافته‌های حاصل از بخش اول مدل مدیریت آشوب خودمولد را معرفی کرد. بر اساس مدل طراحی شده و با استفاده از نظریۀ آشوب، عناصر و ابعاد اصلی این مفهوم با عنوان درون‌مایه‌های چهارگانه (اثر پروانه‌ای، سازگاری پویا، جاذبه های عجیب، خودمانایی) در نظرگرفته شدند. در مرحلۀ دوم بر اساس مدل مدیریت آشوب خودمولد، گویه های مقیاس مدیریت آشوب استخراج شد. به منظور بررسی روایی سازه یا محتوای پرسشنامه از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد که بیانگر وجود چهار عامل به عنوان عوامل تشکیل دهندۀ سازۀ مدیریت آشوب گونه بود که عبارتند از: ساختار سازمانی، مهارت مدیران، شرایط و فضای سازمان و کارکنان. پایایی پرسشنامه نیز از طریق روش آلفای کرونباخ (92 /0) که موید همسانی درونی مناسب ابزار است، تایید شد. نتایج نشان داد سطح تحصیلات مدیران و سابقۀ مدیریت با میزان مدیریت آشوب گونه ارتباط مستقیم دارد. سپس با استفاده از این مقیاس مدیریت آشوب در سازمان تربیت بدنی بررسی شد و یافته ها حاکی از آن بود که مدیریت آشوب در سازمان به طور معناداری در حد متوسطی قرار دارد و با توجه به اینکه ارتباط معناداری بین مقدار هر کدام از ابعاد مدیریت آشوب و اهمیت ابعاد وجود نداشت، می توان استنباط کرد که مدیران سازمان تربیت بدنی در وضعیت موجود از مزایا و آثار مثبت مهارت مدیریت آشوب به منظور تصمیم گیری، بهبود کیفیت و ... بهره مند نیستند.