گونه شناسی مطالعات اسلامی و قرآنی در غرب

اندیشه اسلام‌شناسی در دنیای غرب با حمایت اقتصادی و فرهنگی ارباب کلیسا به‌گونه‌ای سازمان‌یافته تقریباً مقارن جنگهای صلیبی آغاز شد. این مطالعات که بدلیل حفاظت از منافع سیاسی و اقتصادی غرب در دنیای اسلام آغاز شده بود به موازات توسعه امپراطوری اسلامی روند فزاینده‌ای داشته است. در واقع از همان سده های آغازین پیدایی اسلام ، مسیحیت شرقی و غربی با رویکردی جدلی به مطالعه اسلام و قرآن مبادرت نمود و آثاری در این رابطه منتشر کردند. پس از قرن شانزدهم با تاسیس آکادمی‌های اسلام‌شناسی در اروپا دانشمندان غربی به فکر ترجمة قرآن افتادند و تلاش کردند به‌گونه‌ای علمی درباره‌ی این کتاب پژوهش کنند. از اواسط قرن نوزدهم میلادی با تحول و اوایل قرن بیستم مطالعات غربی در زمینه اسلام‌شناسی بویژه قرآن پژوهی انسجام و قوت بیشتری گرفت و خاورشناسان آثار مختلفی در رابطه با تاریخ اسلام و قرآن تدوین نمودند. از اواخر سده بیستم میلادی بدلیل تحولات فلسفه علم و ظهور اندیشه‌های پست‌مدرن و بویژه پیدایی پارادایم فرهنگ محوری در علوم انسانی، مطالعات اسلامی در غرب به صورت واقع‌بینانه تری صورت پذیرفت. این جستار تلاش کرده گونه ها و رویکردهای متمایز این مطالعات را تا حدودی معرفی و تحلیل نماید.