بررسی تطبیقی دیدگاه مفسرین شیعه و سنی پیرامون نقش حکومت در اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر

امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یکی از فریضه های مهم دینی، در کلام مفسرین مورد بحث قرار گرفته است. نقش حکومت در انجام این فریضه در آیه 104 سوره مبارکه آل عمران و نیز آیه 41 سوره مبارکه حج، مورد بررسی قرار گرفته و مفسرین شیعه و سنی در این زمینه مباحثی ارائه نموده اند. هدف این نوشتار بررسی تطبیقی دیدگاه مفسرین شیعه و سنی پیرامون نقش حکومت در اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر با تاکید بر این دو آیه شریفه می باشد. این مطالعه با روش اسنادی و تحلیلی به تطبیق دیدگاه های مفسرین پرداخته است. یافته های این مطالعه نشان می دهد، اکثر علمای شیعه و سنی امر به معروف و نهی از منکر را واجب کفایی می دانند. برخی از علما این واجب را وظیفه گروهی تربیت شده و برخی دیگر وظیفه عموم مردم می دانند. مفسران متقدم کمتر به نقش حکومت در انجام این فریضه پرداخته اند اما مفسرین متاخر بر ضرورت ورود حکومت به این مقوله تاکید دارند و معتقدند بدون حضور جدی و موثر حکومت این فریضه قابل انجام نیست. نتیجه اینکه لازم است حکومت دینی جهت ادای فریضه امر به معروف و نهی از منکر ساختاری ایجاد نماید تا بتواند این دستور دینی را به صورت کامل و موثر انجام دهد.