کارکردهای وقف در زندگی بشر از منظر قرآن و روایات

انسان همواره به دنبال جاودانگی است و برای رسیدن به آن مسیرهای مختلفی را آزموده است. با توجه به منابع دینی بهترین راه برای دستیابی به حس جاودانگی صدقه جاریه است. پژوهش پیش رو با روش اسنادی و بهره‌مندی از منابع دینی به ویژه قرآن کریم و احادیث حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام با ادبیات علوم معاصر تلاش می‌کند جایگاه وقف را در اسلام و تاثیر آن را بر زندگی ابدی بشر به ویژه حیات پس از مرگ تبیین کند. صدقه جاریه‌ای که همواره می‌تواند با حبس اصل و ارسال منافع و انتفاعات حس نوع دوستی و کمک به دیگران را آشکار سازد سنت حسنه وقف است که انسان را برای دستیابی به یک حس خوب کمک می‌کند و هرچه روح انسان لطیف‌تر باشد، از این سنت سفارش شده بیشتر بهره می‌گیرد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد وقف عقدی است که براساس آن اصل مال حبس و منفعت آن بر انسان‌ها گسیل می‌شود و از درجه‌ای از اهمیت برخوردار است که امامان معصوم علیهم السلام در این امر مقدس از دیگران پیشی گرفته و برای آنان الگو بوده‌اند. پایبندی آنان به این امر مهم به گونه‌ای است که در موقعیت‌های مختلف زندگی وقف را فراموش نکرده و بیشترین سرمایه را برای بهره‌مندی عموم برجای می‌گذاشتند. این عمل پسندیده افزون بر آثار یاد شده، رفتاری اقتصادی است که برای عالم ابدی صدقه‌ای جاریه سودمندی بی انتها دارد و براساس احادیث امامان معصوم علیهم السلام پاداش فراوانی را برای انسان به ارمغان می‌آورد.