اثر قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد بر صفات مورفولوژیکی ارقام کنجد

کنجد به دلیل تحمل به خشکی و گرما، اهمیت بسیاری در توسعه کشاورزی مناطق خشک و نیمه خشک به عنوان کشت تابستانه دارد؛ بنابراین هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر تنش خشکی از طریق اعمال قطع آبیاری و شناسایی رقم برتر بود. بر این اساس پژوهشی مزرعه ای به صورت کرت‌های خردشده و در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار، در سال 1400 در سوسنگرد اجرا شد. در این آزمایش، عامل اصلی قطع آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل، قطع آبیاری از مرحله گلدهی و قطع آبیاری از مرحله ظهور کپسول) و عامل فرعی چهار رقم کنجد (شوین، یلووایت، ناشکوفا و محلی) بود. نتایج نشان داد که اثر قطع آبیاری و رقم و اثر متقابل آنها بر صفات مورفولوژیکی معنی‌دار گردید. بیشترین مقدار صفات مورد بررسی در شرایط آبیاری کامل رخ داد و با قطع آبیاری در مرحله گلدهی مقدار این صفات به حداقل خود رسیدند. قطع آبیاری در زمان گلدهی اثر منفی بیشتری بر صفات مورفولوژیکی کنجد در مقایسه با قطع آبیاری در مرحله ظهور کپسول داشت. در بین ارقام موردبررسی، ارقام شوین و محلی بیشترین عملکرد را در شرایط آبیاری کامل داشتند. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که صفات مورفولوژیکی کنجد تحت تاثیر کم‌آبی قرار می‌گیرد و درصورتی‌که گیاه در مرحله ظهور گل، تولید کپسول و پر شدن کپسول دچار کم‌آبی شود، عملکرد و اجزای آن کاهش قابل‌ملاحظه‌ای خواهد داشت.