تغییر شاخص پلاستیسیته در خاک لسی حاوی میکروپلاستیک

زباله پلاستیکی سبب آلودگی محیطی جهانی می شود و تهدیدی شناخته شده برای اکوسیستم خاک به عنوان مخزن اصلی میکروپلاستیک ها به شمار می رود. میکروپلاستیک ها می توانند بر خواص بیوفیزیکی و شیمیایی خاک تاثیر بگذارند، با این حال، اطلاعات کمی درمورد تغییر اکوسیستم‌های زمینی، تغییر در ویژگی‌های غیر زنده خاک و انتشار در اجزای مختلف برهمکنش‌های خاک-گیاه، از جمله جوامع میکروبی خاک و صفات گیاهی، وجود دارد. این پژوهش با هدف بررسی تغییرات شاخص پلاستیسیته خاک لسی حاوی تیمارهای مختلف میکروپلاستیک در شرایط گلدانی و با سه تکرار طراحی و اجرا شد. بدین منظور آلاینده پلاستیکی در 3 تیمار وزنی ( 0 – 5/2 – 5 %) به گلدان ها اضافه شد. تیمارها حاوی 5/2 درصد وزنی ( اندازه 1-2 میلی متر و 2< میلی متر) و 5 درصدوزنی(اندازه 1-2 میلی متر و ی و 2< میلی متر) بودند. پس از اختلاط میکروپلاستیک هایی از جنس پلی اتیلن با خاک لس، تیمار ها یک دوره 60 روزه انکوباسیون را سپری کردند. سپس آزمایش های حد روانی و حد خمیری به ترتیب هر 15 روز یکبار انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش اندازه میکروپلاستیک، حد روانی و حد خمیری افزایش یافت، لیکن این افزایش در (حد روانی/ پلاستیک ) بیشتر بود. نتایج بررسی شاخص پلاستیسیته نشان داد که این بازه با افزایش اندازه ومقدار میکروپلاستیک در خاک لسی مذکور افزایش یافته است. در سنجش تاثیر مقدار وزنی و اندازه میکروپلاستیکهای اعمال شده، تاثیر سایز غالبیت داشت. بطور کلی، بررسی هر سه حد آتربرگ در 5 دوره زمانی تاثیر آشکار میکروپلاستیک بر حد روانی، حد خمیری و شاخص خمیرایی را نشان داد. این افزایش برای تیمار واجد بزرکترین سایز و محتوای میکروپلاستیک در خاک بیشترین مقدار بود.