اثر برخی از قارچکش ها و دو گونه تریکودرما در کنترل بیماری لکه برگی سرکوسپورایی چغندر قند در مزرعه

بیماری لکه برگی سرکوسپورایی چغندرقند یکی از مهم ترین بیماری اندام های هوایی این گیاه است. این بیماری در سراسر جهان بیش از یک سوم مناطق کشت چغندرقند را تحت تاثیر قرار داده است. عامل بیماری قارچ cercospora beticola است. نظر به این که بیماری لکه برگی سرکوسپورایی در مزارع چغندرقند استان خوزستان باعث بروز خسارات کمی و کیفی می شود و با توجه به نقش قارچکش های مختلف در کنترل شیمیایی بیماری لکه سرکوسپورایی چغندر قند شناسایی قارچکش مناسب و موثرتر ، می تواند به کنترل و مدیریت سریعتر و بهتر بیماری، کمک شایانی کند. این پژوهش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، با هشت تیمار و چهار تکرارانجام گردید در این پژوهش تیمارها شامل، قارچکش های آرتیواتاپ، تیلت، استروبی، داکونیل و دو گونه قارچ تریکودرما شامل trichoderma atroviride و trichoderma aurandinaceum و دو شاهد با آب پاشی و بدون آب پاشی بودند. به محض مشاهده اولین علایم بیماری (لکه های گرد برگی) سمپاشی انجام گرفت . سم پاشی ها در دو مرحله به فاصله سه هفته از هم انجام گردید. ارزیابی شدت بیماری در تیمارهای مختلف با مقیاس صفر تا پنج انجام گردید. نتیجه حاصل از تجزیه واریانس شاخص شدت بیماری لکه برگی سرکوسپورایی بعد از یک هفته در تیمارهای بکار برده شده تاثیر معنی دار تیمارهای مختلف بر فاکتورهای شاخص شدت بیماری لکه برگی سرکوسپورایی در سطح 1% را نشان داد. اثر بخشی تیمارهای آرتیواتاپ و قارچهای آنتاگونیست 60درصد ، تیلت 55 درصد ، داکونیل 40 و استروبی 10 درصد بوده است. ارزیابی شدت بیماری یک هفته بعد از محلولپاشی دوم نشان داد که قارچکش ها و آنتاگونیستهای بکار برده شده در کاهش شاخص شدت بیماری در مقایسه با شاهد اختلاف معنی داری در سطح 99%دارند. اثر بخشی تیمارهای آرتیواتاپ و داکونیل 80 درصد ، تیلت 70 درصد و قارچ های آنتاگونیست 70 درصد بوده است. استروبی با 30 درصد کمترین اثر بخشی را داشته است .