بررسی اثر شدت‌های متفاوت هرس سبز بر برخی صفات کیفی انگور یاقوتی

انگور یاقوتی زودرس‌ترین رقم انگور در ایران و مهم‌ترین محصول باغی منطقه سیستان است که بیش از 90 درصد باغات انگور این منطقه را به خود اختصاص داده است. این پژوهش با هدف افزایش کیفیت انگور یاقوتی بصورت طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زهک در سال‌های 1399 و 1400 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد یا بدون هرس سبز (g1)، هرس شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (g2)، هرس شاخه‌های نرک + هرس شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (g3) و هرس شاخه‌های سبز بدون محصول از ته + هرس شاخه‌های نرک + هرس شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (g4) در سه تکرار بود. نتایج نشان داد که هرس g4 باعث افزایش صفات قطر خوشه، طول خوشه، اسیدیته آب میوه، مواد جامد محلول و شاخص طعم میوه بمیزان 2/17، 11، 3/15-، 3/11 و 24 درصد نسبت به شاهد گردید. بیشترین میزان صفات قطر خوشه (2/10)، طول خوشه (1/14)، مواد جامد محلول (7/19) و شاخص طعم میوه (96/58) در تیمار هرس g4 مشاهده شد. بیشترین میزان اسیدیته آب میوه در شرایط شاهد یا بدون هرس سبز مشاهده شد. بطور کلی نتایج نشان داد که هرس شاخه‌های سبز بدون محصول از ته + هرس شاخه‌های نرک + هرس شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه ضمن محدود کردن رشد رویشی، باعث توزیع صحیح و منظم مواد غذایی، تهویه و تابش بهتر نور در اندام‌های گیاه شده و موجب بهبود صفات کیفی میوه انگور یاقوتی و پایداری تولید شد.