بررسی تاثیرات تغییراقلیم بر رشد فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گیاهان

تغییرات آب و هوایی چند وجهی است و شامل تغییر غلظت گازهای گلخانه ای در جو، افزایش دما، تغییر در الگوهای بارش و افزایش فراوانی رویدادهای شدید آب و هوایی میباشد. در اینجا، ما بر روی اثرات افزایش غلظت co2 اتمسفر، افزایش دما، و تنش خشکی و تعامل آنها بر فرآیندهای رشد گیاه در برگ‌ها، ریشه‌ها و ساختارهای زایشی گیاهان تمرکز می‌کنیم. در حالی که در برخی موارد این واکنش ها در بین گونه ها ثابت هستند، مانند کاهش طول ریشه، اختلال در زاویه رشد ریشه و کاهش عملکرد دانه در مواجه به خشکی، یا افزایش زیست توده ریشه در خاک کم عمق در مواجه به co2 بالا، اغلب واکنشها متغیر هستند ووابسته به گونه ها و مرحله رشد می باشند. این واکنشهای متغیر شامل آستانه‌های خاص گونه‌ای است که رشد ساختارهای زایشی را متوقف می‌کند، سرعت رشد ریشه و سرعت شروع و گسترش برگ را در پاسخ به دمای بالا کاهش می‌دهد. واکنش رشد برگ به co2 بالا بر اساس نوع سلول و گونه متفاوت است. تنوع نیز بین گونه های c3 و c4 در پاسخ به co2 بالا، به ویژه از نظر رشد و تحریک عملکرد دانه وجود دارد. در سطح مولکولی، به طور قابل توجهی این واکنشها مولکولی زیربنایی این صفات کمتر درک شده است. تغییرات ناشی از اسید آبسیزیک در گسترش دیواره سلولی احتمالاً زمینه ساز کاهش سرعت رشد در پاسخ به خشکی است و تغییرات در تنظیم کننده های شناخته شده زمان گلدهی احتمالاً زمینه ساز تغییر تولید مثل در پاسخ به دما و co2 بالا است. ژن‌هایی که زیربنای اکثر واکنشهای گیاهان در سطح اندام یا بافت هستند، تا حد زیادی فقط در یک گونه در پاسخ به یک تنش واحد شناسایی شده‌اند. نتیجه می‌گیریم که به تحقیقات بیشتر در مورد مکانیسم‌های مولکولی واکنش‌های رشدی ناشناخته گیاهان به عوامل تغییر آب و هوا نیاز میباشد ، و این کمبود داده به‌ویژه در مورد اثرات متقابل عوامل متعدد تغییر آب و هوا شایع است. از آنجایی که شرایط رشد در آینده احتمالاً گیاهان را در معرض عوامل متعدد تغییر آب و هوا به طور همزمان قرار می دهد، با مجموع تاثیر منفی بر کشاورزی جهانی، تحقیقات بیشتر در این زمینه حیاتی است.