اثر تخم‌کشی کنه‌کش‌های گیاهی و شیمیایی مختلف روی کنه تارتن دولکه‌ای، tetranychus urticae koch، در مزرعه توت‌فرنگی

کنه تارتن دولکه‌ای (tetranychus urticae) آفت جدی توت‌فرنگی در مزارع و گلخانه‌ها می‌باشد. با توجه به سرعت بروز مقاومت این آفت نسبت به کنه‌کش‌های رایج، به منظور ایجاد تنوع کنه‌کش‌ها و کارایی بیشتر آن‌ها، مطالعه‌ای روی کنه‌کش‌های مختلف گیاهی و شیمیایی شامل ماترین (1 و 2 در هزار)، دایابون (8 در هزار)، بی‌فنازیت (5/0 در هزار)، سایفلومتوفن (1 در هزار)، اسپیرومسیفن (4/0 در هزار)، اسپیرودیکلوفن (5/0 در هزار) و تنداکسیر (5/2 در هزار) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نمونه برداری از برگ‌ها قبل از اعمال تیمارها و به ترتیب 1، 2، 4، 7 و 14 روز بعد از اعمال آن‌ها صورت گرفت و تعداد تخم های سالم شمارش گردید. نتایج نشان داد با گذشت زمان، به طور کلی اثر تخم‌کشی ترکیبات افزایش یافت، به طوری که در روز چهاردهم بعد از سمپاشی، سایفلومتوفن، اسپیرومسیفن، اسپیرودیکلوفن، دایابون، بی‌فنازیت، ماترین (2 در هزار)، ماترین (1 در هزار) و تنداکسیر به ترتیب با کارایی 58/96، 33/95، 39/90، 87/83، 17/77، 17/66، 91/61 و 88/49 درصد در جایگاه‌های اول تا هشتم از نظر میزان تخم‌کشی قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که حشره کش های شیمیایی اثر کنترلی مناسبی روی تخم های این کنه آفت دارند و دو کنه کش گیاهی دایابون و ماترین (2 در هزار) نیز گزینه های جایگزین مناسبی هستند.