تاثیر عصاره ی آبی چای سبز روی برخی عوامل قارچی بیماریزای گیاهی

قارچ ها از مهمترین عوامل بیماریزای گیاهی می باشند، که خسارت های بسیار زیادی را روی گیاهان ایجاد می کنند. امروزه از قارچکش ها به عنوان عامل اصلی کنترل بیماری های قارچی گیاهی استفاده می شوند، ولی به دلیل افزایش مقاومت قارچ ها به قارچکش ها و وجود عوارض جانبی آنها استفاده از عصاره های گیاهی به عنوان روش کمکی مورد توجه محققان قرار گرفته است. اثرات ضدمیکروارگانیمی چای و پلی فنل های خالص آن به اثبات رسیده است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر مهاری غلظت های مختلف عصاره ی آبی، چای سبز(camellia sinensis) بر 8 قارچ (شامل rhizoctonia solani، r. oryzae-sativa، sclerotinia sclerotiorum، sclerotium rolfsii، macrophomina phasedina، fusarium solani، f. oxysporum و f. sporotrichioides) بیماریزای گیاهی بود. عصاره ی چای سبز به روش پرکولاسیون تهیه و با استفاده از روش اختلاط عصاره در محیط کشت pda در غلظت‌های ppm 10 ، ppm100 و ppm 1000 تهیه شدند. عصاره چای بیشترین تاثیر را در تمام غلظت‌ها بر اساس نتایج تجزیه آماری روی قارچ m. phasedina گذاشت. حال آن که در مورد قارچ‌های f. oxysporum و rhizoctonia solani حتی در غلظت اول101 نیز رشد متوقف نشد. با توجه به این که مطالعات کمی روی اثرات ضد قارچی گیاه چای منتشر شده است، نتایج این تحقیق بیانگر قابلیت گیاه چای در کنترل بعضی قارچ‌های بیماریزای گیاهی می‌باشد. همچنین می‌توان گفت اتانول بهترین حلال برای استخراج مواد ضد قارچی از این گیاه است.