بررسی اثر هرس تعادلی بر برخی صفات انگور یاقوتی

این پژوهش با هدف افزایش عملکرد انگور یاقوتی بصورت طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زهک انجام شد. انگور یاقوتی زودرس‌ترین رقم انگور در ایران و مهم‌ترین محصول باغی منطقه سیستان است که بیش از 90 درصد باغات انگور این منطقه را به خود اختصاص داده است. این پژوهش با هدف افزایش کیفیت انگور یاقوتی بصورت طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زهک در سال‌ 1400 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد یا عرف محل (نگهداری تعداد 8 الی 9 جوانه در هر شاخه بارده، همراه با نگهداری همه شاخه‌های بارده)، هرس سبک (10+60)، هرس متوسط (10+40) و هرس سنگین (10 +20) در سه تکرار بود. نتایج نشان داد که هرس سنگین (10 +20) باعث افزایش صفات مجموع طول محورهای اصلی و فرعی، وزن محور خوشه، تعداد محور فرعی و عملکرد بمیزان 6/34، 8/32، 5/65 و 1/31 درصد نسبت به شاهد گردید. بیشترین میزان مجموع طول محورهای اصلی و فرعی (3/46)، وزن محور خوشه (1/8 گرم)، تعداد محور فرعی (9/14) و عملکرد (7820 کیلوگرم در هکتار) در تیمار هرس سنگین (10 +20) مشاهده شد. نتایج نشان داد که با افزایش شدت هرس از شاهد به سمت هرس سنگین، ضمن محدود کردن رشد رویشی، باعث توزیع صحیح و منظم مواد غذایی، تهویه و تابش بهتر نور در اندام‌های گیاه شده و بخش بیشتری از مواد فتوسنتزی به تولید محصول اختصاص یافته و موجب بهبود عملکرد کمی و کیفی میوه انگور یاقوتی می‌شود. بنابراین برای منطقه سیستان هرس سنگین (10 +20) قابل توصیه است.