مقایسه هشت هفته تمرینات زنجیره حرکتی باز و بسته برمیزان درد و تعادل اندام تحتانی دختران والیبالیست مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

کمردرد یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی عضلانی است که شیوع آن در طول دوره زندگی تا 80 درصد گزارش شده است. با توجه به وجود زنجیره حرکتی در بدن انسان، هر گونه مشکل یا نقص عملکردی در یکی از ساختارهای این زنجیره می تواند باعث عملکرد غیرطبیعی در سایر زنجیره ها شود. هدف از انجام این پژوهش مقایسه هشت هفته تمرینات زنجیره حرکتی باز و بسته بر میزان درد و تعادل اندام تحتانی دختران والیبالیست مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیه دختران والیبالیست مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی در سنین بین 20 الی 30 سال تشکیل دادند، که از میان آن ها 24 شرکت کننده با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامۀ ناتوانی عملکردی quebec، تشخیص و تایید پزشک متخصص ارتوپدی شرکت کنندگان به دو گروه 12 نفره مداخله یک (تمرینات زنجیره حرکتی باز) و گروه مداخله دو (تمرینات زنجیره حرکتی بسته) تقسیم شدند. قبل و بعد از هشت هفته اجرای تمرینات دو گروه تجربی، میزان درد آزمودنی ها با استفاده از مقیاس دیداری درد (vas) و تعادل با استفاده از آزمون تعادلی y به عنوان پیش و پس آزمون اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 22-spss استفاده شد. در گروه تمرینات زنجیره حرکتی باز، میانگین (انحراف معیار) درد از (36/2) 44/6 در پیش آزمون به (19/2) 5/4 در پس آزمون و در گروه تمرینات زنجیره حرکتی بسته، از (26/2) 32/6 در پیش آزمون به (11/2) 81/4 در پس آزمون کاهش یافت (001/0p<)، هر دو پروتکل تمرینی باعث کاهش درد شدند. در گروه تمرینات زنجیره حرکتی باز، میانگین (انحراف معیار) تعادل از (17/3) 65/88 در پیش آزمون به (33/2) 70/98 در پس آزمون و در گروه تمرینات زنجیره حرکتی بسته از (32/2) 82/86 در پیش آزمون به (68/1) 91/95 در پس آزمون افزایش یافت (001/0p<)، هردو پروتکل تمرینی باعث افزایش تعادل شدند. ولی تفاوت معنی داری مبنی بر اینکه کدام یک از تمرینات زنجیره حرکتی باز یا بسته، اثربخشی بیشتری بر قدرت و دامنه حرکتی دارند، یافت نشد. نتایج تحقیق پیشنهاد می کند که تمرینات زنجیره حرکتی باز و بسته در این پژوهش می تواند برای کاهش درد و تعادل بوسیله تقویت عضلاتی که اغلب با کنترل ستون فقرات و لگن مرتبط هستند، مفید باشد.