بررسی ارتباط بین تغییرات میزان و حجم شدت تمرین برمجموع اختلالات خلقی تیم منتخب تکواندو جوانان و بزرگسالان استان زنجان

مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین تغییرات میزان و حجم شدت تمرین برمجموع اختلالات خلقی درتیم تکواندو جوانان و بزرگسالان مرداستان زنجان انجام شد.به این جهت 20 تکواندو کار حاضر در اردوی تیم ملی برای اعزام به مسابقات انتخابی تیم ملی ، با میانگین سن 6±24 سال ، قد 15±185سانتیمتر و وزن 05/22±05/77 کیلو گرم شرکت نمودند که حداقل 15 سال تمرین مستمر تکواندو داشته اند، پیش از شروع پژوهش، اهداف و مراحل پژوهش طی جلسه ای برای آزمودنیها شرح داده شد و آنها فرم رضایت نامه ی کتبی را امضاء نمودند،درآغاز خلق وخوی تکواندو کاران توسط پرسشنامه خلق (poms)به عنوان پیش آزمون مورد اندازه گیری قرار گرفت.آزمودنی ها در مرحله دوم اردو با فشار تقریبی 100% به مدت 5 روز در هفته به تمرین پرداختندو در پایان پرسشنامه نیمرخ حالات خلقی را پر کردند.در مرحله سوم فشار حجم تمرین به 50% کاهش یافته و مدت 3 روز در هفته تمرین انجام پذیرفت.در انتها تمرین به کل قطع گردید.پس از یک هفته بی تمرینی آزمون ها در این مرحله نیز تکرار شد.جهت آزمون فرضیه ها و یافتن پاسخ سوالات پژوهش از آزمون تحلیل واریانس یک طرفهanova برای متغیرهای نرمال و آزمون کراسکال والیس برای متغیرهای غیر نرمال و توسط آزمون manova به آزمون فرضیه ها پرداخته شد.سطح معنی داری نیز در کلیه مراحل (05/0 p<) در نظر گرفته شد. نتایج این مطالعه نشان داد تغییرات حجم تمرین در مردان تکواندو کاران تیم جوانان و بزرگسالان استان رابطه ی معناداری با مجموع اختلالات خلقی آزمودنی ها داشته و نیمرخ خلق و خوی تکواندو کاران تا حدودی از الگوی نیمرخ کوه یخی مورگان پیروی میکند.