بررسی ارتباط محیط حامی خود مختاری با انگیزش دانشجویان در کلاس های تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان بر اساس نظریه خودمختاری

در پژوهش حاضر، ارتباط محیط حامی خودمختاری با انگیزش دانشجویان در کلاس‌های تربیت‌بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، مورد بررسی قرار گرفته است. روش انجام پژوهش، توصیفی–همبستگی بوده و از شاخه پژوهش‌های میدانی می‌باشد. جامعة آماری شامل دانشجویان پسر و دختر مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان که در نیمسال اول سال تحصیلی1401-1402 در حال گذراندن واحد تربیت بدنی 1 هستند می باشد. برای گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه‌هایی که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای بین افراد توزیع شدند استفاده شد. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان –کرجسی 100 نفر محاسبه شد که 50 نفر دختر و 50 نفر پسر بودند. در این پژوهش، از روش‌های آماری توصیفی نظیر فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، چولگی و کشیدگی و همچنین از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون استفاده شده است. در نهایت برای انجام آنالیزهای آماری، نسخه 22 نرم افزار spss مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که ضریب همبستگی پیرسون بین محیط حامی خودمختاری با انگیزش دانشجویان، 584/0 است (p≤0.001). طبق نتایح آزمون تحلیل رگرسیون، مقدار ضریب تبیین 341/0 بوده و این مقدار نشان می‌دهد که 1/34 درصد از تغییرات مربوط به انگیزش دانشجویان در کلاس‌های تربیت‌بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، بر اساس نظریه خودمختاری، به محیط حامی خودمختاری مربوط می‌شود. سایر یافته‌ها نیز نشان داد که ضریب همبستگی پیرسون بین محیط حامی خودمختاری با علاقه به مشارکت در فعالیت‌های گروهی دانشجویان، 421/0 می باشد (p≤0.001). در نتیجه می‌توان گفت که محیط حامی خودمختاری بر علاقه به مشارکت در فعالیت‌های گروهی دانشجویان تاثیر دارد. همچنین، بین محیط حامی خودمختاری با سطح اطمینان 95% (p≤0.001) با انگیزش دانشجویان و مشارکت در فعالیت‌های گروهی رابطه مثبت و معناداری دارد.