مقایسه غلظت فاکتورهای هماتولوژیک پس از تمرینات تداومی و تناوبی

یکی از اثرات مهم فعالیت های بدنی و تمرینات ورزشی, اثرات آن بر سیستم گردش خون است. نتایج تحقیقات گذشته در خصوص اثرات فعالیت بدنی بر میزان گلبول‌های قرمز، هموگلوبین، درصد تراکم ترانسفرین، آهن سرم و هماتوکریت بیانگر افزایش، کاهش یا عدم ‌تغییر این فاکتورها بود. پاسخ سیستم گردش خون به فعالیت بدنی پیچیده بوده و به نوع, ماهیت, مدت و شدت فعالیت بدنی, سن, جنسیت, سطح سلامت و پیشینه تمرینات قبلی وابسته است. پژوهش نیمه تجربی و کاربردی حاضر با هدف مقایسه اثرات اجرای دراز مدت تمرینات تداومی و تناوبی بر شاخص های هماتولوژیک شامل تعداد گلبول های قرمز خون، غلظت هموگلوبین، درصد هماتوکریت، میزان آهن، فریتین و ترانسفرین در دوندگان نخبه شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور به صورت میدانی و آزمایشگاهی اجرا شد. تعداد 30 نفر از ورزشکاران نخبه رشته دو و میدانی که در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کرده بودند با میانگین قد (5/5±00/176)، وزن (5/7±5/66) و سن (00/2±00/20) انتخاب, و بر اساس نوع و ماهیت تمرینات تخصصی دو و میدانی به دو گروه مساوی تمرینات تداومی شامل دوهای 1500، 3000 و 5000 متر و تمرینات تناوبی شامل دوهای 100،200،400،800 و اجرای پرش ها (سه‌گام، طول و پرش با مانع) تقسیم شدند. فاکتورهای ظرفیت حمل اکسیژن با استفاده از تکنیک‌های آزمایشگاهی, پس از 9 تا 12 ساعت ناشتایی و در فاصله ساعات 7 الی 8 صبح در محل آزمایشگاه تشخیص پزشکی انجام شد. با توجه به طبیعی نبودن داده ها، برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از روش غیر پارامتریک یومن ویتنی در سطح 05/0 استفاده شد . یافته ها نشان داد که مقدار گلبول های قرمز خون، سطح هموگلوبین، درصد هماتوکریت و فریتین در گروه تمرینات تناوبی بالاتر از گروه تمرینات تداومی بود. اما مقدار غلظت آهن و ترانسفرین در گروه تمرین تناوبی پایین تر از گروه تمرین تداومی بود. بنابراین اجرای تمرینات تناوبی و تداومی باعث تغییرات مفید و بهبود در فاکتورهای ظرفیت حمل اکسیژن می‌شود. این تغییرات در گروه تمرین تناوبی بیشتر بود که نشان دهنده اثر نوع و ماهیت تمرینات است.