تاثیر خستگی بر تعادل در فوتبالیست های نوجوان با نقص والگوس داینامیک زانو

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر خستگی بر تعادل، حس عمقی و عملکرد پرش – فرود در فوتبالیست‌های نوجوان با نقص والگوس داینامیک زانو انجام شد. جهت انجام این مطالعه 30 نوجوان فوتبالیست پسر انتخاب شدند و در دو گروه کنترل (سن: 51/0 ± 46/15 سال، قد: 05/0 ± 70/1 متر، وزن: 84/4 ± 20/63 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 91/0 ± 79/21 کیلوگرم بر متر مربع، سابقه ورزشی: 41/1 ± 00/6 سال) و تجربی (سن: 45/0 ± 26/15 سال، قد: 04/0 ± 71/1 متر، وزن: 71/4 ± 33/65 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 63/1 ± 22/22 کیلوگرم بر متر مربع، سابقه ورزشی: 52/2 ± 66/6 سال) قرار گرفتند. در این مطالعه پس از انتخاب آزمودنی‌های مبتلا به نقص والگوس داینامیک زانو با آزمون تاک جامپ ارزیابی شد. سپس از آزمون‌های لک لک و y به ترتیب برای ارزیابی تعادل ایستا و تعادل پویا استفاده شد. پس از ارزیابی متغیر آزمودنی‌ها در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند و پروتکل خستگی ویژه فوتبال (soft90) بر روی گروه تجربی اعمال شد. پس از اعمال خستگی مجددا ارزیابی‌ها بر روی گروه‌ها انجام شد.. نتایج این مطالعه نشان داد خستگی اثر معنی‌داری در کاهش تعادل ایستا (001/0=p)، جهت‌های مختلف تعادل پویا و نمره کل آن (01/0≥p)، دارد. همچنین نتایج مربوط به مقایسه بین گروهی نشان داد خستگی منجر به ایجاد تفاوت در متغیر مورد بررسی بین دو گروه شد (01/0≥p). به صورت کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد خستگی عامل مهمی در کاهش تعادل بود. بر این اساس به نظر می‌رسد کاهش نقص والگوس داینامیک زانو، بهبود الگوی عملکرد حرکتی و بهبود تناسب در قدرت و تعادل عضلانی بتواند منجر به کاهش ریسک آسیب در شرایط خستگی شود.