ارزیابی شاخص های کالبدی-محیطی بر سلامت ورزش محور در شهر با تاکید بر مفهوم زیست پذیری (نمونه موردی: بافت منفصل شهری قزوین، شهرک دانش)

امروزه این مهم مورد تاکید جدّی است که تحقّق پایداری در فرایند توسعه، متضمّن محور قرارگرفتن انسان و نیازهای او به گونه‌ای است که سلامت محیط نیز تضمین شود. بر این اساس، در شاخص‌سازی برنامه ی توسعه ی سازمان ملل از مولّفه ی سلامتی به عنوان یکی از وجوه اصلی مقوله ی امنیّت انسانی در سنجش جایگاه پیشرفت و توسعه یافتگی کشورها تاکید‌ می‌شود. سلامتی با دامنه ی معنایی وسیع‏، امروزه طیف گسترده ای از عوامل مرتبط با کیفیّت و سلامت محیط‌های زندگی ساکنان مناطق سکونتگاهیاست، به همین خاطر به عنوان یکی از هدف‌های اصلی سیاست های برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای محسوب می‌شود. مروزه زیست پذیری شهری به عنوان کلیدی ترین مفهوم در برنامه ریزی شهری می باشد. در حال حاضر مفهوم توسعه و زیست پذیری پایدار از جمله مفاهیم نوین در کشورهای توسعه یافته است.شهرک دانش شهر قزوین که یک بافت منفصل محسوب میشود و دارای جمعیت مهاجر است و ابتدا براساس سکونت فرهنگیان و معلمین در نظر گرفته شده بود. پژوهش حاضر با هدف اصلی ارزیابی زیست پذیری محیط های شهری از لحاظ میزان برخورداری از شاخص های زیست پذیری می باشد. پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی و از بعد ماهیت و روش، توصیفی و از حیث زمانی از نوع تحقیقات مقطعی به شمار می‌آید. در این پژوهش با همراهی 372 نفر از اهالی شهرک دانش پرسشنامه که در راستای بررسی تاثیر مولفه های کالبدی-محیطی بر سلامت شهر با رویکرد زیست پذیری ست مورد ارزیابی قرار گرفتند و در ادامه نیز با بهره گیری از آزمون کروسکال والیس، مشخص شد که مولفه های کالبدی-محیطی بر سلامت شهر با زیست پذیری دارای رابطه موثر و مستقیم هستند و در راستای دستیابی بافت شهری زیست پذیری راهبردهایی در قالب سه بعد کالبدی، اجتماعی و اقتصادی ارائه شدند که ایجاد مرکز محله ،بازارچه محلی ، پارک محلی ، مرکز بهداشت ، فرهنگسرا و کتابخانه و ایجاد دسترسی های متناسب در سطح شهر از آن دسته اند.