تاثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر ارتباط بین شدت لکنت زبان،عملکرد ریوی و روانی کودکان دبستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی 6 هفته فعالیت بدنی منتخب بر عملکرد ریوی و روانی و شدت لکنت زبان کودکان دبستانی شهرستان بندرعباس انجام گرفت. از نظر هدف، تحقیق حاضر کاربردی است. طرح پژوهش نیمه تجربی و با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه پسران دبستانی سال تحصیلی 1397-1398 در شهر بندرعباس می‌باشد. از طریق غربالگری کودکانی که دارای نمره بالاتری در شدت لکنت زبان بودند به صورت هدفمند 25 کودک انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (13 نفر) و کنترل(12 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های اضطراب اجتماعی چند بعدی کودکان و دستگاه اسپیرومتری و پرسشنامه لکنت زبان ssi4 درمرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. نتایج نشان داد؛ میانگین تغییرات متغیرهای ظرفیت حیاتی و حجم جاری و شدت لکنت و اضطراب جدایی در دو گروه تمرین و کنترل از نظر آماری معنی دار نبود. اما تفاوت میانگین تغییرات متغیر ظرفیت دمی و اجتناب از آسیب و اضطراب اجتماعی و نشانه‌های جسمانی کودکان دارای لکنت در دو گروه تمرین و کنترل از نظر آماری معنی دار بود. با این توصیف به نظر می‌رسد که اجرای تمرینات هوازی تنها بر متغیر ظرفیت دمی کودکان دارای لکنت اثر مثبت و معنی دار داشته و نتوانسته باعث ایجاد تغییرات معنی دار و موثر در حجم‌ها و ظرفیت‌های ریوی و در نتیجه شدت و درصد لکنت در کودکان دارای لکنت شود. همچنین اثر مطلوبی بر 3 مورد از 4 مولفه‌ی اضطراب در کودکان لکنتی داشته است.