تاثیر دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی با نقش تعدیلگر هویت سازمانی

هدف اصلی پژوهش بررسی تاثیر دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی با نقش تعدیلگر هویت سازمانی است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان شرکت صنایع شیر ایران(پگاه) با تعداد پرسنل 8000 نفر تشکیل می‌دادند. برای نمونه‌گیری از جدول مورگان استفاده شد و تعداد نمونه 367 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده در نظر گرفته شد. این پژوهش توصیفی–پیمایشی و از نوع همبستگی بوده و از نظر هدف نیز، کاربردی است. علاوه بر آن به منظور اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌های استاندارد دوستی در محل کار، رفتار انحراف کار و هویت سازمانی برگرفته شده از پژوهش ژوانگ و همکاران(2020) دارای 28 گویه استفاده گردید. در ادامه نیز جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف استفاده شد و با توجه به غیرنرمال بودن توزیع داده‌های آماری، جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون معادلات ساختاری در نرم‌افزار پی‌ال‌اس استفاده گردید. و یافته‌های پژوهش نشان داد که دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی با نقش تعدیلگر هویت سازمانی تاثیر معناداری دارد. علاوه بر آن آزمون فرضیه‌های فرعی تحقیق نشان داد که: فرصت‌های دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی کارکنان تاثیر منفی و معناداری دارد. شیوع دوستی در محل کار بر رفتار انحرافی کارکنان تاثیر منفی و معناداری دارد. نقش تعدیلگر هویت سازمانی در رابطه بین فرصت های دوستی در محل کار و رفتار انحرافی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد. نقش تعدیلگر هویت سازمانی در رابطه بین شیوع دوستی در محل کار و رفتار انحرافی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد.