شناسایی شاخصه های توسعه سرمایه‌های انسانی از منظر نهج‌البلاغه بر اساس روش تحلیل محتوا

در عصر فرامدرن، سرمایه انسانی، بالاترین و باارزش ترین و بزرگ ترین دارایی هر سازمان و کشوری محسوب می شود. سرمایه انسانی در هیچ ترازنامه و حساب سود و زیانی آورده نمی شود؛ ولی نتیجه سود و زیان سازمان ها را رقم می زند، تنها سرمایه ای که با استفاده هرچه بیشتر، کاهش نیافته و یه صورت فزآینده ای تقویت می شود. هدف این پژوهش شناخت مفاهیم توسعه سرمایه‌های انسانی از منظر نهج‌البلاغه بر اساس روش تحلیل محتوا می‌باشد. این پژوهش از نظر هدف، اکتشافی است و از نظر روش، تحلیلی می‌باشد. با توجه به این که تحقیق حاضر، به جمع‌آوری اطلاعات به صورت کیفی برای پاسخ به سوال‌های پژوهش می‌پردازد، لذا روش تحقیق به کار رفته در این طرح، تحلیلی از نوع کیفی است. به منظور شناسایی مفاهیم و مقوله‌های توسعه سرمایه‌های انسانی از منظر نهج‌البلاغه، از روش تحلیل محتوی استفاده شد که 35 کدمفهوم از طریق تکنیک تحلیل محتوا از بین متون و مبانی نظری مستخرج شد. همچنین با دسته‌بندی مفاهیم 17 مقوله فرعی و در نهایت 6 مقوله اصلی در ارتباط با توسعه سرمایه‌های انسانی شناسایی ‌شدند که این مقوله‌ها عبارت‌اند از: تولید دائمی افکار جدید، همه‌گیر شدن تفکر منطقی، بهبود و اصلاح دائمی فرآیندهای سازمانی، تغییر نگرش‌های کارکنان و شکل‌گیری رفتارها و عمل‌های منطقی، انعطاف‌پذیری نگرش فردی و سازمان نسبت به بهبود و تحول، برخورداری از نگرش‌های اصولی و عمیق، اموزش افراد از نظر تخصصی وحرفه‌ای، استفاده از تجهیزات و تکنولوژی پیشرفته، تطبیق با تغییرات و تحولات مداومی که در تکنولوژی و فرآیندها ایجاد می‌شود، داشتن دیدگاه جامع و کلی نسبت به مسائل و فرآیندهای سازمانی، پیوند فرآیند‌ها به همدیگر و تشخیص خلاء‌ها و دوباره کاری‌ها، داشتن رفتاری استاندارد در سازمان، انطباق و سازگاری کارکنان با فرآیندهای سازمانی، اصلاح و بهبود دائمی رفتارها و تاثیر گذاری بر اصلاح فرآیندهای سازمانی، بکارگیری خلاقیت‌های فردی در جهت داشتن سازمانی خلاق، اصلاح فرآیندها از طریق خلاقیت و دستیابی به اثربخشی و کارآیی مطلوب، داشتن نیروی انسانی خلاق و دارای فکر.