نقش بهداشت روانی در فرسودگی شغلی کارکنان

فرسودگی شغلی یک نوع فرسودگی روانی است که توام با فشارهای روانی یا استرس‌های مربوط به شغل و محیط کار است و در تمام مشاغل قابل مشاهده است. علاوه بر آن تامین و اعتلای بهداشت روانی کارکنان از جمله اصولی است که در سازمان‌ها بایستی مورد توجه قرار گیرد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش بهداشت روانی در فرسودگی شغلی کارکنان شکل گرفت. پژوهش از نوع پژوهش‌های توصیفی-همبستگی است که با رویکرد کمی انجام شده است. کارکنان سازمان تامین اجتماعی استان سیستان و بلوچستان، جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند که به روش تصادفی 181 نفر از آنها به عنوان اعضای نمونه آماری انتخاب شدند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ها به تایید خبرگان رسید و پایایی آنها نیز بر اساس ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. به منظور جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز از پرسشنامه فرسودگی شغلی ساعتچی (1391) و پرسشنامه بهداشت روانی شاه‌محمدی (1372) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها در محیط نرم‌افزاری spss و توسط آزمون همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتایج نشان داد که بهداشت روانی نقشی معنادار و غیرمستقیم در فرسودگی شغلی کارکنان دارد. بعلاوه، ابعاد بهداشت روانی یعنی نشانه جسمانی، اضطراب و بیخوابی، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی نقشی معنادار و مستقیم در فرسودگی شغلی کارکنان دارند. درنهایت در راستای نتایج حاصل شده، پیشنهاداتی کاربردی ارائه گردید.