بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین و یادگیری سازمانی بر سکوت سازمانی در اداره کل راه و شهرسازی استان خراسان‌جنوبی

در دنیای امروز با پدیده ای بنام سکوت سازمانی مواجهه هستیم که به معنای خودداری از بیان نظرات و اطلاعات کارکنان راجع به مشکلات سازمانی است. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر سبک رهبری تحول‌آفرین و یادگیری سازمانی بر سکوت سازمانی انجام گرفت. جامعه‌ی آماری این تحقیق کارکنان اداره کل راه و شهرسازی خراسان‌جنوبی واقع در 5 مرکز استان خراسان جنوبی به تعداد 550 نفر می باشد. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری طبقه‌ای- تصادفی ساده، تعداد 191 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی علی است. روش گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای و میدانی صورت گرفت. با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد سبک رهبری تحول آفرین باس وآولیو (2000) ، سازمان یادگیرنده واتکینز و مارسیک (2004) و سکوت سازمانی واکولا و بورادس (2007) جمع آوری داده ها انجام گرفت . بدلیل استاندارد بودن پرسشنامه‌ها، روایی پرسشنامه ها توسط چند تن از اعضای هیات علمی مورد تایید قرار گرفت و ضریب پایایی نیز به ترتیب برابر 79/0، 73/0 و 84/0 می باشد. برای تحلیل داده ها در بخش توصیفی از میانگین، انحراف معیار و در بخش استنباطی از آزمون های رگرسیون خطی، ضریب پیرسون، استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که متغیر سبک رهبری تحول‌آفرین به میزان 63/0 متغیر سکوت سازمانی را کاهش داد و متغیر یادگیری سازمانی به میزان 675/0 باعث کاهش متغیر سکوت سازمانی گردید که در مجموع توانسته‌اند 7/59% از تغییرات سکوت سازمانی را تبیین کنند. همچنین، با توجه به ضرایب مسیر بدست آمده، می‌‌‌توان گفت که سهم یادگیری‌سازمانی در کاهش سکوت سازمانی، بیشتر از رهبری تحول‌آفرین بوده است. بعلاوه، نتایج نشان داد که از میان شاخص‌های مربوط به دو متغیر اصلی، به ترتیب یادگیری در سطح سازمانی، ملاحظات فردی، نفوذ آرمانی، یادگیری تیمی‌‌، ترغیب ذهنی، انگیزش الهام بخش و یادگیری فردی بیشترین تاثیر را بر کاهش سکوت سازمانی دارند.