بررسی ارتباط بین ساختار سرمایه با ارزش افزوده اقتصادی

ساختار سرمایه اصولاً یکی از موضوعات مهم در تئوری مدرن مالی می باشد که تنها در سالهای اخیر مطرح نشده، بلکه کانون توجه محققین در چند دهه ی اخیر بوده است. با توجه به متون علمی به نظر می رسد که داده ها و اطلاعات تاریخی توانایی تعیین ارزش یک دارایی را نداشته باشند. اما شواهد نشان می دهد که در بازار, سرمایه گذاران بر اساس گزارشهای مالی و اطلاعات مندرج در آن, تصمیمات سرمایه گذاری خود را شکل می دهند. در همین حال, استوارت ادعا می کند که مدل ارزش افزوده اقتصادی که بر مبنای داده های تاریخی محاسبه می شود ممکن است به درستی ارزش خلق شده در بازار را شناسایی کند, در این صورت باید سایر معیارها مانند سود حسابداری را رها کرد. بر این مبنا, سعی شد تا این ادعا در بورس اوراق بهادار تهران به محک آزمایش گذاشته شود.تحقیق حاضر به بررسی ارتباط بین ساختار سرمایه با ارزش افزوده اقتصادی شرکتهای پذیرفته شده در بورس تهران پرداخته شده است. متغیر مستقل پژوهش شامل ساختار سرمایه (اهرم مالی) می باشد و ارزش افزوده اقتصادی به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. متغیر اندازه شرکت نیز به عنوان متغیر کنترلی در نظر گرفته شده است. روش جمع آوری داده ه ااطلاعات کتابخانه ای و اسنادکاوی صورتهای مالی می باشد. روش تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش همبستگی و آزمون رگرسیون چندگانه صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بین ساختار سرمایه با ارزش افزوده اقتصادی بین متغیرها مشکل خودهمبستگی وجود ندارد. همچنین بین اندازه شرکت با معیارهای حسابداری و اقتصادی ارزیابی عملکرد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هم رابطه ای مستقیم و معنادار وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که در طی سالهای تحقیق، بین ساختار سرمایه (اهرم مالی) با ارزش افزوده اقتصادی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال‌های 1388 تا 1392 ارتباط مستقیم و معنی‌داری وجود دارد؛ به عبارت دیگر هرچه اهرم مالی شرکت بالاتر باشد، ارزش افزوده اقتصادی شرکتها کاهش می یابد.