سواد رسانه ای در نظام های آموزشی ایران و مقایسه آن با ژاپن و کانادا

این پژوهش به ضرورتها ونیازمندی های آموزش بومی سواد رسانه ای براساس معرفت شناسی(وسطوح آن: بینش، دانش، گرایش، روش و کنش) نظام های آموزشی کانادا و ژاپن با تاکید بر دوره متوسطه می پردازد. توجه به شرایط بومی وتجارب این دو کشور پیشتاز می تواند به الگوی بومی سوادرسانه ای مناسب در ایران کمک نماید. پژوهش با رویکرد کیفی و مصاحبه با متخصصان در چهار گروه مدیران ارشد سازمان صدا و سیما، اساتید ارتباطات، برنامه ریزان آموزشی و معلمان آموزش سواد رسانه ای(جامعه آماری این پژوهش)، تحلیل اسنادی، روش مقایسه ای، و کتابخانه ای انجام شد.هدف اصلی در این پژوهش، مطالعه عمیق نتایج فرایند آموزش سواد رسانه ای در کشورهای مذکور، جهت الگو و هدایت، آموزش و تربیت دانش آموزان از طریق افزایش کیفیت آموزش سواد رسانه ای، شیوه تدریس و محتوای آموزشی میباشد. بر پایه نتایج، بومی سازی آموزش سواد رسانه ای مهم ترین ضرورت پرداختن به این آموزش در مدارس است. همچنین محتوای آموزشی باید ازصافی ویژگی های فرهنگی کشور عبور کند .یافته ها نشان داده استکه در الگوی آموزش سواد رسانه ای برای دانش آموزان دو نهاد آموزش و پرورش وصدا و سیما نقش به سزایی دارند. برنامه درسی و محتوای سواد رسانه ای در نظامهای آموزشی کانادا و ژاپن،حکایت ازروش معقول و سیستماتیک می کند، اما در ایران هنوز این روش جای تامل و بازنگری دارد.