تبیین گفتمان غرب دربارۀ قدرت دفاعی جمهوری اسلامی ایران در دفاع مقدّس

چکیدهپس از پیروزی انقلاب اسلامی و تقابل بنیادین آن با رویکردهای استعمارگرایانۀ قدرت‌های غربی، گفتمان غرب همواره تلاش برای مطرودسازی و به حاشیه راندن گفتمان جمهوری اسلامی ایران در اشکال مختلف داشته است. روش پژوهش با استفاده از مفاهیم تحلیل گفتمان انتقادی ، رویکردی ساختارگرایانه و تاریخ‌گرایانۀ نو ، گزاره‌های بنیادین گفتمان غالب غرب در کلیّۀ سطوح مورد ارزیابی قرار گرفته است. اهمیت این پژوهش در بازخوانی سیر تاریخی براساس گفتمان غربی و نیز شناخت گفتمان کنونی غرب نسبت به توان نظامی جمهوری اسلامی ایران در زمان دفاع مقدّس و دوران پس از آن نمود می یابد و براساس تحلیل گفتمان انتقادی صورت‌گرفته بر مفاهیم سیاسی- نظامی با استفاده از روش‌های کمّی و کیفی، گزاره‌های متمرکز بر نقاط قوّت جمهوری اسلامی ایران با افزایش توان نظامی بیشتر شده و به‌تبع آن، گفتمان غرب از مداخلۀ نظامی در ایران به ادراک تهدیدات توانایی‌های نظامی ایران در منطقه در مقابله با غرب تغییر یافته است. نتایج تحلیل انتقادی گفتمان غرب در باب تبعات فرهنگی، نشان‌دهنده دو موضوع اساسی بوده؛ یکی در حالت فرهنگی شبه گفتمانی نمود می‌یابد که بیشتر متمرکز بر نادیده‌انگاشتن و طرد گزاره‌های مرتبط با ارزش‌های دفاع مقدّس، و دیگری با برچسب‌گذاری و دولتی-خواندن آثار دفاع مقدّس در مطرود سازی گفتمانی آنها، آغاز و اصالت بخشیدن به آثار ضدّ ارزش‌ها و یا خالی از ارزش‌های دفاع مقدّس، به روند استیلای گفتمانی خود در راستای منافع گفتمان غالب غرب ادامه می‌دهد.