تحلیل عرفان بینشی و منشی در مناجات‌های شهدا به‌عنوان یکی از مصادیق بارز جهاد تبیین (باتکیه‌بر مناجات‌های شهید دکتر مصطفی چمران)

چکیدهیکی از مهم‌ترین مباحثی که در وصیّت نامه ها و مناجات ها و نیایش های شهدا انعکاس زیبایی یافته، عرفان بینشی و منشی این عزیزان به شکل هنری آن است. همان عرفان و باوری که پیوند عمیقی بین آن‌ها و معشوقشان را به وجود آورده تا این که جهاد در راه معبود و بذل جان، زیباترین لحظات زندگی عاریتی‌شان را رقم بزند. نگارنده در این مقاله، قصد دارد به شیوۀ توصیفی تحلیلی، انعکاس عرفان بینشی و منشی را در مناجات های شهید دکتر مصطفی چمران به‌عنوان یکی از مصادیق بارز جهاد تبیینی مورد بررسی قرار بدهد و مشخّص کند که شهدا نه‌تنها از نظر باور و بینش، به این مباحث عرفانی معتقد بودند، بلکه به آن عمل هم می کردند و آن بینش‌ها را در منش و رفتار خویش نیز نشان می دادند. یافته های پژوهش نشان می دهد که شهید چمران باتوجّه‌به این که به مولوی ارادت خاصی داشته است، ازاین‌روی، برای بیان باورهای قلبی خود و راز و نیاز با معشوق نیز، از مولوی پیروی کرده و برای ابراز اعتقادات قلبی خویش از مصطلحات عرفا، به موضوعاتی نظیر درد، آزادی، عدم، گمنامی و دوری از خودبینی عنایت خاصی داشته است و بررسی این موضوع به‌عنوان یکی از مصادیق بارز جهاد تبیین می تواند در فرهنگ‌سازی بینش و منش شهدا نقش مهمی را ایفا کند.